Cumhuriyet Döneminde Hece Ölçüsüyle Yazılan Şiir Hece Ölçüsü Özellikleri Bir şiirde tüm dizelerdeki hecelere eşit sayıda ise bu şiir hece ölçüsüne göre yazılmış demektir. Uzun yada kısa kapalı açık ayrımı olmadan bütün hecelerin eşit olması gerekmektedir. Türk dilinin yapısına en elverişli ve uygun olan ölçü birimi hece ölçüsüdür. Çünkü şiirdeki bu ölçü birimi Türklere aittir. […]
Bütün Yaz
Ne güzel geçti bütün yaz,
Geceler küçük bahçede…
Sen zambaklar kadar beyaz
Ve ürkek bir düşüncede,
Sanki mehtaplı gecede,
Hülyan, eşiği aşılmaz
Bir saray olmuştu bize;
Hapsolmuş gibiydim bense,
Bir çözülmez bilmecede.
Ne güzel geçti bütün yaz,
Geceler küçük bahçede.
Zafer Türküsü
Yaşamaz ölümü göze almayan Zafer,
göz yummadan koşar da gider.
Bayrağa kanının alı çalmayan
Gözyaşı boşana boşana gider.
Kazanmak istersen sen de zaferi
Gürleyen sesinle doldur gökleri
Zafer dedikleri kahraman peri
Susandan kaçar da coşana gider.
Bu yolda herkes bir ey delikanlı
Diriler şerefli ölüler şanlı
Yurt için döğüşenbaşı dumanlı
Her zaman bu sandan, o sana gider.
8’li ve 11’li hece ölçülerini başarı ile kullanmış olan bu iki şairimiz Cumhuriyet Dönemi’nin önemli sanatçılarıdır.
Sessiz Gemi
•Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
•Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz kalkışta ne mendil ne bir kol.
•Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
•Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
•Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
•Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Vatan İçin
Neler yapmadık şu vatan için!
Kimimiz öldük;
Kimimiz nutuk söyledik.
Nazım Hikmet’te serbest nazım şekline şiirlerinde yer vermiştir.
Ben Beni Bir Daha Ele Geçirsem
Ben, beni bir daha ele geçirsem,
-abıhayat içersem demiyorum
Kapılar bir daha açılsa
Ben bu haneye bir daha girsem
Yaşardım yine böyle kan revan içinde
Yine böyle aşk ile sersem
Ben, beni bir daha ele geçirsem…
Halk Şiiri Nazım Biçimleri: Semai, varsağı, mani, türkü, ninni, ilahi, koşma, nefes
Divan Edebiyatı Nazım Biçimleri: Gazel, Kaside, Kıt’a, Mesnevi, Müstezad, Terci-i Bent, Şarkı, Terkib-i Bent, Rubai, Tuyuğ, Murabba
Batı Etkisi Türk Edebiyatı Nazım Biçimleri: Serbest nazım, sone, terza rima, triyole
Divan Edebiyatı Nazım Türleri
Tevhid: Allah’ın birliğini, yüceliğini anlatan manzumelere denir.
Na’t: Hz. Muhammed’i övmek için yazılan şiirlerdir.
Medhiye: Padişahları, devlet ve din büyüklerini, dört halifeyi övmek için yazılan şiirlere denir.
Hicviye: Birisinin kusurlarını ortaya koymak ve onu yermek için yazılan yergi şiirleridir.
Mersiye: Ölmüş olan birisini övmek onu anlatmak için yazılan şiirlere denir.
Hezl, Tehzil: Mizah tarzında ki manzumelere denir.
Fahriye: Övünmek için yazılan manzumelerdir.
Lügaz ve Muamma: Bir çeşit bilmecedir.
Sakiname: İçkiden ve sakiden bahsedilen şiirlerdir.
Surname: Hanım sultanların düğünlerinden ve şehzadelerin sünnet düğünlerinden bahsedilen şiirlerdir.
Gazavatname: Savaş ve zaferlerden bahsedilen eserlere verilen addır.
Şehrengiz: Bir şehrin güzelliklerini anlatan şiirlere denir.
Mesneviler: Birçok konuda yazılabilen uzun hikayelere denir.
Tasavvuf Edebiyatı Nazım Türleri
İlahi: Allah’ı övmek ve yalvarmak için yazılmış eserlerdir.
Sathiye: Şairlerin manevi yönlerini anlattıkları başka kimse tarafından anlaşılmayan şiirlerdir.
Nefes: Bektaşi şairlerinin yazdığı şiirlere denir.
Şathiyat-ı Sofiyane: Alaylı bir dille inançlardan söz edilen şiir türüdür.
Aşık Edebiyatı Nazım Türleri
Güzelleme: Bir kimseyi, yeri, tabiatı öven şiirlerdir.
Koçaklama: Yiğitliği öven ve savaşları konu edinen şiirlere denir.
Taşlama: Konusu yergi olan şiirlere verilen addır.
Ağıt: Ölmüş olan bir kimsenin arkasından söylenen şiirlere denir.
Hikaye, Destan: Çeşitli olayların anlatıldığı uzun şiirlere verilen addır.
Muamma: Bilmece tarzında yazılan şiirlere denir.
Ninni: Çoğu anonim olan çocukların uyuması için söylenen dörtlüklerdir.
Söyleyici:Şairin sesi olan ve şiirde konuşan “lirik ben” olarak adlandırılan kişi veya varlığa denir.
Durak: Hece ölçüsünde kullanılan ahenk bütünlüğünü sağlamak için dizelerin belli bölümlere ayrılmasıdır.
Ölçü: Şiirde ritmi ve ahengi sağlamak için kullanılır. Aruz ve hece olmak üzere ikiye ayrılır. Bir de ölçüsüzlük birimi olan serbest şiir vardır.
Kafiye: Mısra sonlarında ki aynı seslerin ya da eklerin kullanılmasıyla oluşan benzerliğe denir.
Redif: Dize sonlarında anlamları, yazılışları, görevi aynı olan kelime, kelime grubu ya da eklere denir.
Nakarat: Özellikle Halk şiirimiz de sıklıkla kullanılan ahenk sağlamak adına bir yada birden çok dizenin tekrar edilmesine denir.
Mahlas: Şairin mahlasının geçtiği beyte denir.
Tapşırma: Mahlasın son dörtlükte kullanılmasına denir.
Manzume ve Şiir Arasındaki Fark