Aslında benim bu haftaki yazımın konusu bu değildi. Daha önceden başka bir yazı hazırlamıştım ancak o yazıyı bir sonraki haftaya sarkıtarak beni çok etkileyen ve biz ne ara böyle kötüleştik, hangi ara insanlıktan çıktık dedirten bir konu ile ilgili yazmaya karar verdim. Duyduğum ilk andan beri beni derin derin düşüncelere daldıran ve biz toplum olarak nereye gidiyoruz, bu yolculuk nereye dedirten mevzu ile ilgili düşüncelerimi ve ne hissettiklerimi sizlerle “Caniler Artık Ceplerimizde” diyerek paylaşmak istedim.

İnsan nedir?

Bu kelime benim için o kadar değerli ve bir o kadar da kıymetli ki. İnsan olmak. İnsanlık. Yaratılmışların en yücesi, ne muazzam bir duygu en güzel sanatkârın elinden çıkan bir şaheser…

Evet, sevgili dostlar benim için insan olmak, en başta her şeyden önce seni yaratana karşı olan saygını kaybetmemek demek. Benim için insan olmak, beşerlikten bir şekilde sıyrılıp kendini geliştirmek demek. Benim için insan olmak, taşıdığın ruhun Allah tarafından üflendiğini unutmamak, her daim bilmek demek…

Yaratan için insanı yaratmak kolay ama yaratılan için insan olmak zor. Peki neden? İnsan olmak neden bu kadar zor? Bu soruyu sormak istediğim o kadar çok kişi var ki. Beşerlikten sıyrılamayıp Allah’ın kendisine kullanması için verdiği aklı henüz sıfır kilometre iken şeytana bedava satan. Çabasız, gayesiz ama sözüm ona mutlu, ne için bu dünyada olduğunu unutan hatta var oluş sebebini bile bilmeyenler pekte azınlık sayılmaz.

Cahillik nedir?

Bana göre cahillik, rotası olmayan bir teknenin rüzgâr nereye eserse oraya gitmesi gibi. Kötüler elbette var. Olacak, olmalı ki iyilerin değeri anlaşılsın. Bir yerde beyaz varsa siyahta vardır, bir şeyde temiz varsa kirli de vardır. Bunu kabul etmek ya da sindirmek değil niyetim. Sadece, bu zıtlıklara karşı direnmek, yapılanlara mukavemet göstermek, kenetlenmek, birlik olmak ‘’Bana dokunmayan yılan bin yaşasın’’ dememek. Böyle düşünen zihniyete bunun yanlış olduğunu göstermek.

Ben utanıyorum…

Günden güne internet ne kadar tehlikeli olmaya başladı. Alçaklık, insafsızlık, hayâsızlık, yalancılık ve daha fazlası aldı başını gidiyor. Artık, internetteki alışveriş sitelerinden tabak, çanak, gömlek, pantolon vb. alışverişinizi yaparken kendinize birde fahiş fiyatlara satılan halılara sarılı olarak ya da dudak uçuklatan fiyatlardaki dolaplara o paraları hiç düşünmeden vererek aaa gelen dolabın kapağını bir açıyorsun içinden bir hediye çıkıyor. Şu an şu satırları yazarken bile bu ve benzeri girişimlerde bulunanlarla aynı sosyal statüde olmaktan utanıyorum. Fakat gönlümü rahatlatan şu ki şu fani dünyanın bugün var yarın yok olacağı… Elbet herkes yaptıklarının bedelini bir gün ödeyecek
‘’Hiç şüphesiz O her şeyi hakkıyla işitendir, bilendir (Şuara 22.ayet)’’

Hani hep evlatlarımıza deriz ya ‘’benim sana güvenim sonsuz ama ben dışarıya güvenmiyorum’’ diye. İşte o dışarıdaki caniler artık ceplerimizde, cep telefonlarımızda… Lütfen çocuklarınızın internette nerelerde gezindiğine biraz daha dikkat edin. Sosyal medyada kimlerle takipleştiklerini bir inceleyin. Alışveriş siteleri ile ilgili araştırma yapmadan sepetinize hiçbir ürünü eklemeyin.

Unutma… Bana bir şey olmaz dediğin an kaybedersin.

Zaman bencillik yapma, olanları uzaktan bir senaryo gibi izleme zamanı değil. Yapmamız gereken şey bu konuya duyarsız kalmamak. Ne de olsa günümüz teknoloji çağı, internet çağı. Artık herkes sosyal medya kullanıyor ve nüfusun büyük bir çoğunluğu internetten alışveriş yapıyor. Bu tür siteleriyle veya sosyal medya hesaplarıyla karşılaşıldığı zaman derhal yetkilere bildirmek gerek, bu herkesin insani ve vicdani görevidir.

Görmezden gelmek üzerimizin kirlenmemesi anlamına gelmez. Temiz kalmak istiyorsak empati kurmalıyız. Empati kurabiliyorsak gereğini yapmalıyız. Doğrunun tek olduğu gibi doğru yolda tektir. Bu yolda hep birlikte yürümeli dualarımızı kendimize kalkan edinmeliyiz. Aksi takdirde bu Haksızlık karşısında sessiz kalanların şeytandan bir farkı kalmayacağı aşikar…

Daha iç açıcı yazılarda buluşmak dileğiyle hepiniz Allah’a emanet olun…

Tolga ÖZŞAHİN / Caniler Artık Ceplerimizde