Herkesin kafasında inanılmaz sorular var. Hangi bilgi doğru, hangi bilgi yanlış, ne yaparsam kendimi geliştirebilirim, ne yaparsam ilmim artar, ilmimi nasıl arttırabilirim, kimin dediği doğru? Bu sorular bitmez.

Şimdi ufak bir doğa yolculuğuna çıkalım. Yaz mevsimindeyiz. Yürüyorsunuz ve etrafınızı çevreleyen ağaçlı bir yoldasınız. Hafif rüzgar esiyor. Ağaçların kökü sapasağlam, gövdesi dimdik duruyor ve ağacın dalları rüzgarda sallanıyor ama sımsıkı tutunuyor dallarına. Mevsimler değişmeye başlıyor şimdi hayal edin sonbaharı. Rüzgarda ağaçların yaprakları savrulup düşüyor her yere; çünkü artık güçsüzler. Doğanın gücü karşısında, güçlerini yitirip bazıları hızla bazıları yavaş yavaş dökülüyor her yere. Mevsimler değişiyor aynı ağaç ilkbaharda tekrar güçlenmeye başlıyor.

Evet bunları neden anlatıyorum. Biz doğayı okumaya başladığımızda neler görüyoruz? Doğayı iyi okumaya başladığımızda dünyadaki yaşamımız için olaylar karşısında nasıl davranmamız gerektiğini anlamaya başlıyoruz. Şimdi ağaca geri dönüyorum.

Ağaç bize ne anlatıyor?

Sağlam köküyle bizim özümüzü anlatıyor. Yaratılış itibariyle çok güçlü geliyoruz dünyaya. Fakat yanlış öğretiler, çevre, aile, şartlanmalar bizim özümüzde değişiklik yapıyor. Dimdik duran ağaç KIYAM’da , köküne bağlı kopmuyor. Biz de böyleyiz kıyamda. Fakat biz ne yapıyoruz zamanla yukarıda bahsettiğim çevresel etmenler nedeniyle özümüzden yani bizi yaratandan, kökümüzden uzaklaşıyoruz maalesef.

Ağacın yaprakları her zorluğa dayanıyor ve bıkmadan usanmadan diğer doğa olaylarıyla mücadele ediyor, gövdesine dönüyor ve yeniden doğuyor her defasında. Çünkü onun savaşı o. Bize en güzel örneği sunuyor Rabbim doğayı oku ve yolunu bul. Bize dönelim şimdi. İnsanlar için durum farklı mı? Dıştan gelen ve içsel olarak bir sürü mücadele veriyoruz. Yapraklar doğayla mücadele ediyor, insan insanla… Her problem bizi biz yapıyor, kökümüze bağlıyor. Her yapılan yanlış tekrar edilmediği takdirde bizi daha da güçlendiriyor, aynı ilkbaharda filizlenen ağaç dalları gibi yenileniyoruz. Bunu kabul etmek zorundayız yanlış yapabiliriz. Yanlışlar bizi biz yapmıyor mu?

Özüme dönüyor muyum? Bu sorunun cevabı “Dünümden iyi miyim?” olmalı. Eğer sen düne göre daha bilinçliysen, ilmini, bilgini bir kelime dahi arttırabildiysen , bugün düne göre bir iyilik daha yapabildiysen dününden iyi değil misin? İyisin hem de çok iyisin bırakın artık vesveseyi.

İlmimi nasıl arttırabilirim diyorsan!!!

Sana bu mübarek kitabı, âyetlerini düşünsünler ve aklı olanlar öğüt alsınlar diye indirdik.                                        

SÂD 38/29

Bize rehber Kuran-ı Kerim‘dir. OKU’maktır. Okudukça algınız, ilminiz artacaktır. Çünkü biz aslında her şeyi bilerek doğuyor, unutuyoruz sonra bunları ortaya çıkarıyoruz. Biz izin vermezsek bu bilgiler açığa çıkmaz. Açığa çıkması için okumamız ama roman okur gibi değil, sindire sindire okumamız gerekiyor. Çünkü Kuran hepimize geldi. O’nu algılamaktan korkmayın. Belki birincide anlamayacaksınız, ikinci de biraz daha, üçüncü de biraz daha… Gerekiyorsa notlar alarak çünkü okurken bir de not alırsanız bilgiler size temas edecektir. Temas ettikçe algınız açılacak ve yorumlama gücü kazanacaksınız. Sabırla hep sabırla.

O Melik/o hak hükümdar olan Allah, yüceler yücesidir. Sana vahyi tamamlanmadan önce, Kur’an hakkında aceleci olma. Şöyle de:”Rabbim, ilmimi artır!”

TAHA 20/114

Bizlerde temiz akıl sahibi olmaya, öğüt almaya niyet ederek OKU malıyız.

Şimdi tekrar soruyorum DÜNÜNDEN İYİ MİSİN?

Prof. Dr. Mehmet Okuyan Taha Suresinin 114. ayetini nasıl açıklıyor? İzleyelim