Mektuplar gelir adresi bellisiz
Şiirler var sokaklarda kimsesiz
Gem vurulur ellerime,
Hırsımdan yazma derim, inanma
Kalemim uyanma
Bu şiir, uyku vaktinde yazılan
Bak şimdi yalanla zamanın ilerleyişine
Hangisi ilerde
Kim yalanla yan yana ilerlemekte
Kim zamanla dost olurcasına yürümekte
Sabah olur zaman ilerlemekte
Yalan oturup bir köşeye bizim için ilenmekte
Duyulur pervasız çığlıkları, ve ayak sesleri
Çarpa çarpa zemine dört nala koşmaktadır üzerimize
Hazin sonlu bu yürüyüşün, muhtemel olan son gülüşü
Kızıl saçlı çocukların, siyah yüzlü kelimeleri
Gökyüzü tedirgindir bu yürüyüşten
Denizler coşmak için bir emrini bekler rüzgarın
İnsanlar, kaçıştan, yürüyüşten, yok oluştan
Bırakır toplar bütün sabahlarını dünyanın,
Bütün çiçeklerini kırların
Ayak sesleri, ayak sesleri, ayak sesleri
Rahmani bir duayla,
Ayak sesleri,
Yankılanır arşı ala da
Başları, yüzleri, gözleri
Kalkmamaktadır yerden
Vurulsun zalim ellere, zalim ayaklara prangalar
Vurulsun ki dokunmaktan aciz kalsın,
Dünyanın aydınlık sabahlarına
Bizim saçlarımız dalgalansın rüzgarda
Yer yüzünde sevincin ayak sesleri.

Yusuf ÇATAL