Sevmek…

Her zerresine hayatını adamak

Yalanda olsa inanmak.

Sadece dizlerine başımı koyup

Gözlerimi gözlerine dikip bakmak.

Yine olsa ya başım omzunda

Yine orasını sıcak yuvam sansam.

Başım sıkıştığında ne yapıcam?

Sana anlatamadıktan sonra nasıl aşıcam

Bin yükün altından nasıl kalkıcam

Bir sözün kalkmama yardımcı olucakken,

Anlamayan başka birisinin kapısını mı çalıcam

Bilmek…

Yaptığı her davranışa anlam vermek

Çünkü onu iliklerine kadar tanıyabilmek

Sinirlenince nasıl bir deliye döneceğini,

Güldüğünde çocuk gibi olabileceğini ,

Özlediğinde sesinin titreyeceğini …

Kısacası o olabilmek .

Özlemek…

Sadece yan yana oturup konuşmayı bile.

Başkasıyla daha iyi anlaşma şansın varken de,

Onla deli gibi tartışmayı hiçbir şeye değişmemek.

Yeter ki o olsun ben kavgaya da varım demek

Kokusunu, dokunuşunu,sarılışını…

Her şeyini özlemek

Gidememek…

Onca büyük yeminden sonra ,

Asla gidemeyeceğini anlamak.

“Hayır artık gitmem gerek”

Burası bana ait değil dedikten sonra

O yoldan tekrar geri dönmek

Ne olursa olsun ondan asla gidememek

Biliyorum sende gidemedin

Bir tarafın hep kal der gibi …. Solun

Yine soluna yüklensen

Bu sinem bu kez de vazgeçmeyecek senden.

Rojin ÇAĞIN / Her şeye rağmen sevmek