Yaşamak vurgusu yüzüme çarptı yine
Yaşıyor muydum zaten beton bi şehrin, yeşil kalbinde
Sorsan;
Deniz kıyısında bir ev isterdim
Çok iyi yüzme bilmezdim
Ama belki de bu yüzden, senin hayallerinde boğulup gitmelerim
Bi şiiri bu kadar güzel sevişim
İçinde, sen varsın diye mi
Peki neden kendimden nefretim
İçim senin ile dolmadığı için mi
Ne olur sanki boş versek şimdi bütün bedenleri
Keçileri kaçırmış gibi davranan ilgi gudubetlerini
Onca isin ve pasın arasından bulabilir miyiz birbirimizi?
Yakamozu olabilir miyiz mesala yakın denizlerin?
Kışı hatta baharı bütün çiçeklerin
Umudu yada bütün filmlerin
Kaçağı olmak varken aşkın neden ölmeyelim şimdi?
Neden gömmeyelim bu vücudu?
Ne kadar iki yüzlüyüz demi
Ölürüm dedikten “o” gittikten sonra
Neden ölmeyişimiz
Neden kafamıza sıkıp gitmek bu kadar kolayken zulme katlanmamız?

-Ahger