Nerede karşılaşmıştık seninle
Sen yeryüzüne uzak
Ben mavi göğün altında
Küçük bir kasabada
O akşam üstünün kırmızıya çaldığı o gün
Kim bilir belki o gün
Yamaçlardan üzerime su gibi dökülen sesin
Sabahına yeni gömlekler, ütülü pantolonlar
Buğulu camda taradığım saçlarım
Yol kenarlarında ve yamaçlarda sesini aramak
Ve beynimin derinlerinde ki çocuğun haykırışı
Bir ayak sesi,bir fısıltı bile yok simdiler de
Nerede karşılaşmıştık seninle,
Hiç bilmiyorum bile
Hatıralar eskir,aramak acayipleşir,
Bulamamak yiter
Hani hep bekleme eğilimi insanın içinde,
Hep bir ses kulaklarında
Artık beklemek tuhaflaşır
Nerede karşılaşmıştık seninle bilmiyorum bile
Saçların dağınık,
Yüzün aydınlık,
Ellerin de taşlar mı vardı neydi
Ama mutlaka bir zaman tutmuştum ellerini
Sanırım,savrulup durmuştuk sonbaharda düşen yapraklar gibi
Gökkuşağının renklerini değiştiren,
O gözlerinin balkımasını nasıl unuturum
Sanırım tam orada karşılaşmıştık seninle
Sesin çekiliyor yavaş yavaş kulaklarımdan
Beklemek tuhaflaşıyor
Sen,göğün mavi sesi,
Uzaklaşma benden.

Yusuf ÇATAL