Tek başlarına anlamları olmayan, farklı görevdeki sözcükleri ve cümleleri birbirine bağlayan sözcüklerdir.

⇒ Ayrı yazılır.

⇒ En sık kullanılan bağlaçlar : “ama, fakat, ancak, lakin, ve, de, ki, veya, çünkü, zira, bile, hatta, yalnız, ya da,
ise, oysaki, mademki, ne….ne, hem….hem, oysa, ….” 

⇒ Bağlaçlar cümleden çıkartılıp yerine virgül veya noktalı virgül gelebilir. (ne…….ne, hem……hem bağlaçları hariç)

• Çalışkan ve saygılı bir çocuktu. (sıfatları bağlamış)
• Yemek yiyeceğim ve film izleyeceğim. (cümleleri bağlamış)
• Sıla ve Bade çok geç yatıyor. (özneleri bağlamış)
• Doğa, kitaplarını ve dergilerini yanına almış. (nesneleri)

“AMA, FAKAT, LAKİN, ANCAK, YALNIZ” 

⇒ Cümle içinde aynı görevde kullanılırlar.

⇒ Görevleri karşıt yargıları bağlamaktır.

• Elbiseyi beğendim ama bedeni yoktu.

                                          ↓

                          fakat, lakin, ancak, yalnız

“ancak” ve “yalnız” sözcükleri “sadece” anlamı kattığında edat; “ama, fakat” anlamı katıyorsa bağlaçtır.

• Seninle gelirim ancak kahve isterim. (bağlaç)
• Benimle yalnız sen gel. (edat) 

“VE, İLE”

⇒ Cümleleri, eş görevli sözcükleri birbirine bağlarlar.

• Günleri okuyarak ve yazarak geçiyordu. (zarfları bağlamış)
• Güzel ve rengarenk çiçekler vardı bahçede. (sıfatları bağlamış)
• Çantasını aldı ve gitti. (yüklemleri bağlamış)
• Saatin ve ayakkabının rengi aynıydı. (tamlamaları bağlamış)
• Lara ile Efe kuzenler. (özneleri bağlamış)

“DE, DA”

⇒ Cümleye “yakınma, küçümseme, övme, eşitlik” gibi anlamlar katar.

⇒ “bile, dahi” anlamı katabilir.

• Üniversiteyi o da kazanmış. (eşitlik)
• Soğuk su içtim de hasta oldum. (neden)
• Bu sınavı sen de geçersin. (bile, dahi)
• Kursa gidecekmiş de dikiş öğrenecekmiş. (küçümseme)

Bağlaç olan de, da ile hal eki olan -de, -da birbirine karıştırılmamalıdır. Bağlaç olan “de” ayrı yazılır ve cümleden çıkarıldığında anlam bozulmaz.

• Bizim çocuklar da geliyor. (bağlaç)
• Sınıfta çok gürültü var. (hal eki)

“Kİ”

⇒ Cümleye “amaç, sebep, şaşırma, kuşku” anlamları katar.

• Annemler yoldan geldiler mi ki…(kuşku)
• Dışarı çıktım ki doluya tutuldum. (şaşırma)
• Ders çalıştım ki dışarı çıktım. (sebep)
• Eve geldim ki seni göreyim. (amaç)

İlgi zamiri olan “-ki”, bağlaç olan “ki” ve sıfat yapan “-ki” eki ile karıştırılmamalıdır.

• Bağlaç olan ki ayrı yazılır. “Bilsem ki gelmeyecek.”
• İlgi zamiri olan -ki çekim ekidir, ismin yerini tutar, bitişik yazılır. “Benimki daha gelmez.”
• Sıfat türeten -ki yapım ekidir, bitişik yazılır. “Sabahki konuşma beni etkiledi.”

“ÇÜNKÜ”

⇒ Cümlede birbirine bağlanan yargılar arasında “neden, gerekçe” ilişkisi kurar.

• Acıktım çünkü sabahtan beri yemek yemedim. (neden)
• Sunumu yapamadım çünkü elektrikler kesildi. (gerekçe)

NE…..NE (DE)

⇒ Cümleye olumsuzluk anlamı katar.

• Ne yardan ne serden vazgeçebildi.
• Ne okuyor ne yazıyor.

NOT: “ne……ne” bağlacının kullanıldığı cümleler yapıca olumlu, anlamca olumsuzdur.

DİĞER BAĞLAÇLARA ÖRNEKLER

• Yemeğe gelmedi oysaki söz vermişti.
• Düzenli çalışırsa sınavı kazanır. (ise)
• Aylin bile geldi.
• İster gel ister gelme.
• Bugün evden çıkamam zira çok işim var.
• Çok çalışmalısın yoksa sınavı geçemezsin.
• Bugün veya yarın gelebilirsiniz.
• Pastayı Ilgaz ya da Gamze yapacak.

Bağlaçları cümleden çıkardığımızda anlam bozulmaz, anlam daralabilir.

Bağlaçları cümleden çıkardığımızda yerine noktalama işareti getirebiliriz.