Ve yine zaman geçmek bilmiyor
Hırsımdan küfürler savururum
Bu yalnızlığın başlangıcıdır
Ağacın altında otururum
Ve yine zaman geçmek bilmiyor
Şiirler yazıyorum
Yine, güneş ve ben yalnız
Çıkayım dolaşayım biraz kimse yanımda değil ken
Ben kendime yakışıyorum,biliyorum
Hayatımın büyüsü böyleydi
Tanrının eli uzaktan uzaktan okşuyor yüzümü
Hüzünlü nergisler mutluluğa koşuyor
Oturup yıldızları sayıyorum
Ve hâlâ zaman geçmek bilmiyor.

Yusuf ÇATAL