Artık ne hüznümü anlatıyorum dağlara
Nede martıların kanatlarında tartıyorum
Ne yapabilirse o kadarını yapar derlerdi bana
Yaşamak için bir sevincim olmalıydı,
Bir şeylere sahip olmalıydım önce
Oysa dünya bir hengame
Bense o hengameye doğru giden bir yolcu

Öyle insanlar vardı ki,
Aklıyla, kalbinin, kalbiyle, dilinin,
Söyledikleri nasıl da farklıydı
Çelişki güzel midir yoksa
Ya da, güzel hep çelişki midir
Benimse çelişkiye düşmüş hiç bir anım olmadı
Sevda bile çelişkiye düşmüşken,
Kalpler nasıl temiz olabilir
Bir leke ile insan nasıl yaşayabilir

Benim hayalim mavi bir limanda gemi yüzdürmek
Ufak tefek aksaklık olsa da, yine de uzaklaşmak limandan
Yinede yaşamı anlardım
Dile gelse, ağlayacak yeryüzü sanki
Karanlık sabahlara uyanıyor güneş
Öğle vakti tabaktan bir şeyler yemek
Geceleri gökyüzüne bağlı yıldızların iplerini kesmek
Hanginiz görebilirsiniz şimdi beni,
Gecenin hüzünlü akışında
Sabahın ışıl ışıl sevincini görürüm
İnsan mavi ye vurgunda
Kalbin de ki bu siyahlık niye
Mavi, kırmızı, sarı, yeşil, bunca renk varken
İnsanın kalbi neden siyaha yakışır