Bu kocaman şehirde,

Küçücük ve tek kalmış kimileri.

Anlayanı, dinleyeni

Aşkı, huzuru kalmamış.

Yalnızlık denirmiş buna.

Kimileri yalnızken geceye sığınırmış,

Güneşli havalara,

Kimileri müziklere, şiirlere…

Yalnızım…

Ve geceyi seviyorum

Geceler benim sırdaşım, arkadaşım.

Yalnızım…

Güneşi seviyorum

Güneş benim sohbetim, neşem.

Tek anlayanım müzikler ve şiirler.

Armağanımdır yalnızlık,

Dostumdur.

Mutluyum.

Açarım şarkımı,

Kimilerinin yazdığı şiirlerde bulurum kendimi.

Okurum…

Şikayet etmem.

Zaten batmıştı güneş.

Şarkım bitti, gece de bitiyor.

Uyurum muhtemelen.

Dalarım rüyalara.

Sıla Nazlı SÖZKESEN