Biliyorum corono virüs ismini duymaktan nefret eder, yaşanılanlardan dolayı da bunalır olduk. Üzgünüz, tedirginiz, kaygılıyız. Kendimizi, ailemizi hatta hiç tanımadığımız insanları bile korumak adına sosyal izolasyon ile evde kalıp korunmaya çalışıyoruz virüsten. Bu zamana kadar hiç böyle bir şey yaşayacağımız aklımıza gelir miydi? Hengamesinden yorulduğumuz hayattan; trafikten, iş stresinden, ikili ilişkilerden, riyakarlıktan, iyi hissetmek adına türlü etkinlikler yapmaktan bir anda kopup dışarıdan korunabilmek adına evlerimizde kalacağımız hiç aklımıza gelir miydi?

Evlerimizde kalacağımız hiç aklımıza gelir miydi?

En yakınlarınıza bile sarılmaya, bir şey olmasın deyip çocuğunuzu öpmekten kaçınmaya, belli yaş üstünün sokağa çıkmasının yasak olacağına, balık istifi olan toplu taşımalarda tek tek oturulacağına, pazarda hiç bir sebzeye meyveye dokunmadan satın alınacağına, marketlerde aranılan ürünün bulunamayacağına, iş yerlerinin kapanıp çalışanlarına izin vereceğine, dünyanın görünmeyen bir varlık ile mücadele içinde bulunacağına, ülkelerde ölümlerinin binleri bulup geçeceğine, tüm ülke çoluk çocuk milli maç kazanılmış gibi balkona çıkıp ama bu sefer üstün çalışmalarından dolayı doktorlar için alkış tutacağımıza, görünmeyene karşı hassas bir milli mücadeleye girip birlik olacağımıza kim inanırdı?
Bilim kurgu filmlerini, komplo teorilerini, kıyamet hikayelerini çok severiz. bilinmeyenin getirdiği korku insana heyecan, adrenalin verir. Ama kendimizi bu şeyin içinde bulmak ne fenaymış!

SÜREÇ BİZE NE KATMALI, BUNDAN SONRASI NASIL OLSUN?

Bu süreci en kayıpsız, zararsız atlatabilmek için evde kalmamız gerektiğini unutmadan, bir süre sonra bunu da atlatacağımıza inanarak psikolojik olarak kendimizi beslemeliyiz. Bu yaşanılanlar bize şimdiye kadar yaşadığımız hayatın muhasebesini yapmaya, hep değiştirmek isteyip de türlü bahaneler ile ertelenen kararlarımızı yeniden masaya yatırmamıza da yardımcı olacaktır.

Hep vakit ayıramadığımızı düşündüğümüz yakınlarımızın, sevdiklerimizin kıymetini daha iyi bilip her şey düzene girdiğinde yeniden onları ihmale başlamadan sıkı sıkı hep sarılmaya, hayatın değerini sadece maddi kazanç ve kariyer ile ölçülemeyeceğine, zenginlerin de fakirler gibi hastalıktan korunmak için çabaladığına, evde kaldığımız sürede edindiğimiz okuma-araştırma alışkanlığını devam ettirmeye, bir işe başlarken bahaneler üretip üşenmemeye, bu dünyada bulunma amacımızı iyice anlayıp her şeyin gelip geçici, bu dünyada kalacak olduğunu idrak etmeye, sevinçleri sonsuz yaşarken üzüntülere takılıp kalmamaya, pahalı tatiller yerine doğayla iç içe kalıp nefes almaya, sokağa çıkıp yürümeye, en önemlisi sağlığım yerinde deyip aldığımız her sağlıklı nefes için şükretmeye niyet edelim.

Mutlu olmaya sağlık sıhhatimizin yerinde olmasının bile yetebileceğini bilelim. Her gecenin bir sabahı olduğu gibi, bazı yıkımlar yeni doğuşları meydana getirir. Bu günlerin de geçeceğini güzel günler göreceğimizi bilip inanmalıyız. Her şerden bir hayır çıkarmaya var mısınız?