Hayatın herkes için sürprizleri vardır. Kimine mucizevi mutluluklar yaşatırken, kimine hiç olmadık acılar yaşatır. Ya çift çizgi?

Önceden ayarlamış olduğu alarmın çalmasıyla uyandı. Sanki hala gece yarısı gibi hava zifiri zindan fakat saat sabahın 06:30 olmuş ve artık yataktan çıkma vakti gelmişti. Kendince normal bir güne başlamak için o rahat ve sıcacık yataktan çıkması gerektiğinin farkındaydı.Bazenleri düşünürdü, aslında her sabah adeta birbirinin tekrarıydı. ‘’Ya Allah’’ diyerek Aralık ayının sıradan bir Çarşamba günü için (en azından şimdilik öyle) yataktan çıktı. Her sabah yaptığı işlerin sırası aynıydı. Belki bu biraz da benim planlı programlı bir hayat sürmeden ileri geliyor diye düşündü ama böyle yaşamayı da seviyordu.

Direk lavaboya gidip kişisel temizliğini (el-yüz yıkama, diş fırçalama vs) yaptı ve sabah namazını kılmak üzere abdest aldı. Oturduğu evin bir odasını kendi keyfine göre ve rahat edeceği bir biçimde dizayn etmişti bu eve ilk taşındığında. Kitaplığı ve bilgisayarı bu odadaydı, ibadetini de bu odada yapardı hep, küçük küçük hobiler edinir ve bunları bu odada uygulardı. Odasındaki kitaplıkta rafın bir köşesinde duran seccade, takke ve tespihini alarak sabah namazını kıldı. Sonra mutfakta eşinin hazırladığı kahvaltıdan ayak üstü bir şeyler atıştırarak artık evden çıkma vaktinin gelmesiyle dış kapıya yöneldi.

Her Şeyden Habersiz

İşe gitmek zorundaydı. O da herkes gibi hayatını daim ettirebilmek için çalışması gerekiyordu. Kışın getirmiş olduğu o sabah ayazına direnerek servise binmek üzere elinde yine her sabahki gibi zikirmatik her sabah okuduğu ve 100 defa tekrarladığı dualarını diline dolayarak evden çıktı. Elbette Akdeniz iklimi ılıman ama burada doğup büyümüş ve üniversiteyi Malatya da okuduğundan ilk defa orada kar görmüş bir insan için şehir oldukça soğuktu. Oturduğu ev ile servise bineceği cadde arasında büyük bir park var ve parkın ışıkları her nedense o zifiri zindan karanlıkta yanmıyordu. Karanlık parkta o ağaçların arasından karşı caddeye geçmesi gerektiğinin bilinciyle karanlığa daldı.

Durumdan Habersiz Eve Dönüş

Akşam mesai saatinin bitimine az bir vakit kala tüm işlerini tamamladı ve o da tüm mesai arkadaşları gibi toparlanıp eve dönmek üzere servise bindi. Az sonra başına hayatını değiştirecek ve beklide sonucunda, ona hayatının en mutlu olaylarından birini yaşatacak durumdan habersizdi. Her akşam yaptığı gibi ve hatta tüm evli erkeklerin yaptığı gibi servisten iner inmez telefonunu eline aldı ve evi aradı eşine ve çocuklarına bir şey isteyip istemediklerini sordu. Eşiyle konuştuktan sonra telefonu kapattı ve cebine koyarken karşı kaldırımda eşini gördü. Önce şaşırdı. Orada ne işi vardı?

Hayatının anlamı, hayat arkadaşı, sevdiği kadın. Bu saatte, akşam karanlığında, caddenin kenarındaydı. Şaşkınlığını gizleyemedi. Şaşkınlık yerini endişeye bırakırken hemen yoldan geçen arabaları yararak karşı kaldırıma geçti. Eşinin yanına geldiğinde kadının yüzü sakin bir ifade segilerken gözlerinin içi gülüyordu. Direk gözlerinin içine baktı. Şaşkınlığı ve endişesi gitgide arttı, neler oluyor, iyi misin, neler oluyor kaç defa sordu hatırlamıyordu. Ancak eşi de kocasını evde beklemek istememişti. Kadın hiçbir şey söylemeden, ellerinden tuttu. El ele tutuştukları sırada eşinin avucunun içinde bir şey olduğunu fark etti. Bu, peçeteye sarılı bir şeydi. Peçeteyi aldı, açtı ve içinden eczaneden alınmış gebelik testi çıktı.

Sonuç, çift çizgi…