Yaklaşık 1 milyon yıl süren ve 10 bin yıl kadar önce sona eren buzul çağı boyunca Avrupa’da yaşayanların sayısı çok azdı. Ama sonucunda buzullar erimeye başlayınca ilk göçebe kabileler, Kuzey Afrika’dan, İspanya yoluyla Fransa’ya ve İngiltere’ye daha sonra da bir zamanlar büyük bir buz tabakası olan Norveç ve İsveç’e geldiler. Avrupalılar, avcılık ve toplayıcılık yaparak yaşadıkları için sayıları azdı. Buz tabakaları, insanların avlanmalarını engellediği için kuzey Avrupa bu dönemin (buzul çağının) büyük bir bolümünde boştu. Buzlar eridikçe insanlar Güney Avrupa’nın ilik ormanları ve çayırlık alanlarından buralara doğru göç ettiler. Tarih öncesi dönemde Avrupa’da yaşayanlar Neanderthal insanlardı. 1859’da Almanya’nın Düseldorf kentinin yakınlarında Neanderde bir vadide bulunan o dönemden kalma insan kalıntıları nedeniyle bu insanlara Neanderthal adı verildi. Neanderthal insanları çoğunlukla mağara insanlarıydı.

İÖ yaklaşık 3000 ‘de tahıl yetiştirmeyi öğrenen insanlar Güneybatı Asya’dan Avrupa’ya doğru yayıldılar. Güneydoğuda yetiştirilen verimsiz bir tür tahıl dışında , Avrupa’da yiyecek olarak yetiştirilebilecek hiçbir bitki bulunmamıştı. Ağaçları kesmek için metal baltaları olmayan ama tenekeleri olan çiftçiler Avrupa’nın sık ormanlarının bulunmadığı orta ve doğu bölümlerine doğru yayıldılar. Eski mezarlardaki buluntulardan bu ilk insanların büyük bölümünün avcı yada çiftçi olduğunu anlamışlardır.

Avrupalılar ve Özellikleri

Avrupalılar, ırk özellikleri ve dilleri açısından büyük farklılıklar gösterirler. Ama Avrupalıların fiziksel görünümleri ile ilgili bazı genellemeler yapılabilir. Kafkasyalı ya da beyaz ırk diye bilinen Kafkas tipi, Avrupa’nın yerlisi olarak kabul edilir. Güneydeki insanlar genellikle kısa yapılı ve koyu tenlidir. Bunlara bazen Akdeniz tipi denir. Orta ve doğu Avrupa’da kısa boyları sağlam yapıları kumral renkleriyle tanınan alp tipi dikkat çeker. Kuzeyde ise genellikle uzun boylu açık tenli ve mavi gözlü İskandinav tipi yaygındır. Birçok Avrupalı bu tiplerden ikisinin karışımıdır.

Avrupa’daki ulusal diller birbirinden oldukça farklıdır. Dillerin çoğu Hint-Avrupa dil ailesine bağlıdır. Buna karşılık bir ülkenin insanı bir başka ülkenin insanını, eğer o dili ayrıca öğrenmemişse anlayamaz. Hint-Avrupa dilleri:

Almanca

İsveççe

Fransızca

İngilizce

İspanyolca

İtalyanca

Danimarkalıların konuştuğu Dancayı kapsar. Daha az sayıda insan Ural-Altay dili ailesine bağlı dilleri konuşur. Bunlar:

Fince

Estonca

Macarca

Türkçe’dir.

Avrupalılar yaklaşık 30 ayrı dil konuşur.

Avrupalılar, temel olarak Hristiyanlık, dinin üç mezhebi arasında bölünmüştür. Katolik, Protestan, Ortodoks. Avrupa’da bunların yanı sıra az sayıda Musevi ve Müslüman toplumları vardır.

Dünya nüfusunu altıda biri bu kıtada yasar. Finlandiya ve Rusya’nın kuzeyi nüfusun en seyrek olduğu yerlerdir.

kaynak: arkeofili, wikipedia , onedio