Mevsimlerin kaymasıyla beraber kışın uzatmalarını yaşayacağımız döneme giriyoruz bugünlerde. Kimimiz kara hasret, kimimiz kar ve soğuktan bezmiş haldeyiz. Bu zıt duygularda olmamızda bölgesel konumumuz ve yaşam standartlarımız oldukça etkili tabi. Bir yanda hayatında hiç kar görmemiş çocuklar kar ile tanışıp kar topu oynamanın ve kardan adam yapmanın hayalini kurarken, en son çocukluğunda kar sevincini tatmış yetişkinler bir heves kar yağışını beklerken diğer tarafta kar ile hayatı felç olan insanlar da var. Yollarının kapandığı, çığ felaketlerinin yaşandığı, evini ısıtmak için ekstra yakıta ihtiyacı olan ebeveynler ve artık ıslak ayakkabı ile dolaşmaktan bezmiş çocuklar da var. Hayat her yönüyle zıtlıkları sonuna kadar yaşatıyor insana gördüğümüz gibi. Şunu fark ettim tüm bunları gözlemlerken; insan hep bulunmadığı durumu yaşamak istiyor, mevsimler de dahil olmak üzere. Yaza özlem başladı mı ne!!

Yaz Gelse Yaza Özlem Başladı

Yaz gelse de şöyle şortlarımızı, tshirtlerimizi giyip soğuktan korunma telaşı yaşamadan rahat rahat gezsek. Geceleri yorganımız açıldı mı, çocuklar üşüdü mü, hasta mı olacağız diye sorgulamadan serile serile uyusak… Serinlemek için şöyle buz gibi sulara atlasak, tatile gitsek, yeni yerler gezip görsek güzel bir tatil yapsak.

Ya Sonra?

Bu yaz en sıcak yaz yaşanacakmış. Tüh tüh tüh. Klima taktırsak mı? Yolda sıcaktan yürüyemiyorum inan. Okullar da tatil şimdi çocuklar evde ne yapacak? Tatil masrafları da çıktı şimdi! Keşke kış olsaydı en azından sıkı sıkı giyinir otururduk yazın sıcağı bunaltıyor beni… Düğünler de başladı her birine altın götürmek lazım altının fiyatı uçtu uçtu :)))

Keşke İlkbahar Olsaydın

Ne çok sıcak ne çok soğuk olur. Evleri ısıtmakta kolay hem. Ama insan ne giyeceğini bilmiyor bir gün yaz bir gün kış gibi hastalığa davet resmen. Her yer yemyeşil oldu, ağaçlar çiçek açtı mis gibi görünüyor. Ama polenler de uçmaya başladı allerjim azdı gene… Kış olsa kendini korursun yaz olsa rahat rahat gezersin terleyip soğumaktan bezdim.

Derdi Nedir Bu Sonbaharın?

Ben çok severim sonbaharın renklerini. Her yer sarı, kahve, kırmızı yapraklarla dolu resim gibi. Tam bir sanat mevsimi. Ben bu ayları hiç sevmiyorum içim kararıyor hava hep kapalı. Sürekli yağmur yağıyor ıslanıp kalıyorum. Ah ah yazın kıymetini bilemedim daha çok gezip tozmalıydım. Sıcacık rahat içinde yaşıyordum. Okullar başladı, çocukların ödevleri var kendime vakit ayıramıyorum. Yakında doğalgaz faturaları da gelmeye başlar…

Serzenişlerimiz Hiç Biter mi?

Kışın yazı, yazın kışı, ara mevsimlerin hemen geçmesini isteriz. Hep bulunduğumuz zamanın olumsuzluklarını görüp şikayet edip o dönemin geçmesini bekleriz dört gözle. Ne zaman kış mevsiminde üşümenin tadını soğuğun kokusunu alıp, yazın terlemenin ve rahatlığın kıymetini bileceğiz? Hangi ilk baharda havanın taze kokusunu içimize çekip şükredeceğiz? Hangi sonbaharda döngünün sona erdiğini ve bir gün hayatımızın da son bulacağını gözlemleyip idrak edeceğiz? Ne zaman bulunduğumuz anın tadını çıkartıp acısıyla tatlısıyla sıcağıyla soğuğuyla yoğunluğuyla sakinliğiyle kıyaslamadan sadece yaşayacağız? Her anımızın kıymetini bilelim ve yalnızca yaşayalım. Hayat yaşamak için, şikayet etmek için değil!