Hüznün Flaması
Sessizdir geceler burda, suskun, acımasız
Anlat bakalım dünya
Şimdi nasıl konuşulur, nasıl susulur
Unutulur sevgililer, her şey unutulur
Şakaklarıma düşen bir kaç yağmur tanesi, bilemez kimse yağmurla olan sevda bağımı
Şarap kokan bir gece, gelirsin yine aklıma
Bu sensiz kaçıncı gecedir?
Bu on, bu yirmi, bu otuz
Yeter, unuttum saymaları bile
Sorular sordum da kendime
Ben bu hikayenin neresindeyim?
Yada hangi kahramanım?
“Hüznün flaması”nı tutan şaşkın sevda çocuğumu
Yalan değilim ki yalan söyleyeyim
Yada boş ver
Bak, yıldızlar dansa kalktı yine
Karanlık eşlik ediyor yalnızlıkla beraber
Fena da sayılmazlar
Nede güzel anlatıyor sevdasını karanlığa
Bir yıldız kaysa
Yüreğimden yolunu kaybetmiş bir şiir düşer yeryüzüne, tuz parça
Bir şair ruhunu kaybeder
Bir mızrap unutur notaları
İşte, bir yıldız kaysa yüreğimden
Acıya döner dünya durduramazsın
Ellerim
Ayaklarım
Tutamaz, gidemez.
