Bir parça umut kaç insan eder
0

Ve bir seyyah gibi düştüm yollara
Geçtim uçsuz bucaksız bozkırlardan
Gide gide ömrümün sonuna dayandım
Bir parça umuttu heybemdeki
Şehirlerden geçtim öylece
Elma satan çocuklar gördüm
İnsan satan tüccarlar
Dedim

Ey tüccar kaçadır insan
Elma fiyatına mı
Bir parça umut kaç insan eder
Ya da kaç insan bir parça umut eder
Söylemediydi
Güç bela kaçtımdı oradan da
Yeryüzü yorgundu göz göze geldim ağlamak istedi o an
Ne yaptımsa durduramadım
Ağladı, ağladım, duymadı kimseler
Yoktu ki kimse orda
Geçtiğim yollarda yandı, unuttum
Bunun dayanılmaz olduğunu anlat bana
Fark etmedin mi beni

Benden başka yolcu yok, olmadı da
Ve, durdu o küheylan ölmek üzereyim
Başlangıcı olmayan yaşamın ortasındayım
Hatta sonunda
Artık ne elma satan çocuk
Ne tüccar
Nede bir parça umut kaldı
Yaşanmadı hiç biri
Beni bir yabancı gibi karşına aldın dünya
Bitti artık anlatma
Sondu bu
Çiçek getir bana dünya
Mutlu olurum.

Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
  • 0
    be_endim
    Beğendim
  • 0
    alk_l_yorum
    Alkışlıyorum
  • 0
    e_lendim
    Eğlendim
  • 0
    d_nceliyim
    Düşünceliyim
  • 0
    _rendim
    İğrendim
  • 0
    _z_ld_m
    Üzüldüm
  • 0
    _ok_k_zd_m
    Çok Kızdım

Şiirli günlerde görüşmek üzere.... Bir şiirin ilk satırında mutlu olalım...

Yazarın Profili
İlginizi Çekebilir
yorgun-hisler

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.