Bir kalbi kaldı
Eli yüzünü unutalı çok oldu
Gözleri seni unutalı çok oldu
Hatta daha dün gibi
Hiç gereği olmayan bir anda unutuldu
Yazlar, kışlar, yağmurlar hatırlanmadı
Toprağa döndü yüzü hüzünlü bir yaprak gibi
Mevsimler unutuldu çoktan
Eşkıyalar çaldı mevsimleri, bir kervana koyup gittiler
Yorgun bir mavi sol tarafımı acıttı
Yorgun bir dağ omuzlarıma çöktü
Dik bir yokuşta kalındı yorgun kelimelerle
Seni anlatmıyorum bakma öyle unutuldun çoktan
Bir yabancı gibi bahsediyorum artık

Küfürler savuruyor masamda duran siyah beyaz fotoğraflar
Seni attım karanlık bir kuyuya amansız bir gecede
Öldü karanlıklar
Hatıraları bağladım birbirine attım kuyuya çıkamadın
Bende kalan bir yudum suyu içtim
Kana kana susadım çeşmelerde
Sonsuza dek yitirdim inançlarımı
Tanrı nerde ben neredeyim
Hiç bilmiyorum
Tanrı yakında hemen arkamda sanki
Dualar bıraktım dı gecelere
Tomurcuktu açtı çiçek oldu
Tanrı duydu beni
Kurak bir beden denizlere kavuştu sanki
Rüşvetler yedi ömrüm bilmiyorum nasıl oldu
Ödendi çoktan
Hüzünlü kelimeler duraksadı dudaklarımda
Çatladı dudaklarım sıkıştı arasına
Rüzgarla üfledim kan kokan hüzünlü kelimeler döküldü birer birer.