1. Anasayfa
  2. Edebiyat Kafe

Dünyanın görünen yüzü

Dünyanın görünen yüzü
0

Bir yaprak, yere düşerken hüzünlü şiirler okuyordu
Dinliyordum
Ömrümün üstünden geçiyordu sonbahar
Göğsümün şurasından, gökyüzü fırlıyordu, mavi bir damar gibi
Ayaklarım, nehrin haykırışına doğru gidiyordu
Umudum, ışığım, hayallerim, geçiyordu bir kervan gibi, sonbaharın kıyısından
Haritalardan yerler beğeniyor, gidiyordu.
Rüzgar usulca kovalıyor, güneş aydınlatıyordu
Kuşların merhabasını, başını öne eğerek selamlıyordu çam ağaçları
Bir atın, savaşı sevmeyişini gözlerinden görüyordum
Dünyanın savaşa meydan oluşunu
Ve kazananın olmadığını biliyordum
Bir güvercin, zeytin dalı takıyordu savaşın boynuna
Tanışıyor, barışıyordu
Çocuklar görüyordum hemen, rengarenk uçurtmalarla
Çocuklar görüyordum baba diye koşan
Melekler görüyordum, Allah’a koşan
Çiçekler kırları boyuyor, bir papatya hunharca gülüyordu
Yıldızlar, karanlığı seviyordu
Bir şair, çiçekli şiirler taşıyordu heybesinde, dokunuyordu dünyanın maviye açılan kapısına
Zaman, olanca görkemiyle geçiyordu yanımızdan
Gözyaşlarım, yüzümün çukurlarına dökülüyordu
Yüreğimin iniltisinde, yağmur yağıyordu, izliyordum.

Dünyanın görünen yüzü…. Dünyanın görünen yüzü….

Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
  • 0
    be_endim
    Beğendim
  • 0
    alk_l_yorum
    Alkışlıyorum
  • 0
    e_lendim
    Eğlendim
  • 0
    d_nceliyim
    Düşünceliyim
  • 0
    _rendim
    İğrendim
  • 0
    _z_ld_m
    Üzüldüm
  • 0
    _ok_k_zd_m
    Çok Kızdım

Şiirli günlerde görüşmek üzere.... Bir şiirin ilk satırında mutlu olalım...

Yazarın Profili
İlginizi Çekebilir

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.