Ve, ertelenmiş sevdaların
Ölüme kurulmuş saatiyiz.
Bugün var, yarın yok
Ve zaten, ölümlü sevdalara aşığız
Biliyoruz, bekliyoruz soluksuz
Düşününce bir gülün baygın kokusunu
En görkemli kırmızıyı hissettiyse bir kere yüreğin
Hele birde anlayanın yoksa, dinleyenin
Özgürce yaşamanın ne anlamı kalır ki
Alaca karanlığın ırmağında tutamadığın yıldızlar,
Dokunamadığın bir kadın silueti sanki
Kıvılcımlar dolaşıyor başımda ha yandı ha yanacak hatıralar
Ve artık inanıyorum
Geceleri de mavidir gökyüzü, denizler mavidir
Öyle demiştim doğru dur elbet
Hissedemediğin karanlığın ucunda
Telaşlı bir gece, tedirgin sevinçler
Çöktüyse karanlık ömrümün üzerine
Oluk oluk akıyorsa yalnızlık
Tuttuysa elinden, sarıldıysa boynuna
Bitmez bu hasretlik artık
Bir sis gibi çöker karanlığa
Önünü bile göremezsin
Ölümünü bile göremezsin.