Bir kuş gördüm sevinçten uçuyordu
Mavi heyecanlı
Yeryüzü telaşlıydı
Tutacaktım
Benim olacaktı o mavi
Güneş tedirgindi, sönüyordu sanki
Hafiften bir karanlık çöktü ormana
Yağmur çiseliyor ufak ufak
Ve birazda toprak kokuyor
Sonbahar hüznü bu
Rüzgarla ağaçların savaşı, belliydi kaybeden
Dökülmüştü yapraklar
Ömrümün tam ortasından geçmişti
Unutmamıştım maviyi
Çocuklara soracaktım da
Hep bir ağızdan senin diyeceklerdi
Gül kokacaktı sokaklar
Mavi bir sevinç kaplayacaktı her yeri
Mavi olacaktı her şey
Evler, arabalar, yollar, dağlar, kuşlar
Evet, her şey mavi olacaktı, mezarlar bile.