Bir Film İzledim, Şükrüme Şükür Kattı

Bir Türk filmi izledim 7.Koğuştaki Mucize . Bağrım delindi, gözlerimden akan yaşlar mendilleri bitirdi. Abartmıyorum, Anadolu’nun merhametle, sevgiyle, dayanışma ve anlayışla karılmış toprağında filizlenen genlerim için şükrettim. Bu coğrafya bizi “Bir” yapan vicdani değerlerin suyuyla beslendiği müddetçe silinmez, yok olmaz, bir de bunun için şükrettim.

7.Koğuştaki Mucize

” 7.Koğuştaki Mucize ” filminden bahsetmek istiyorum. Kendisine nefes üflenmiş her canın insanca yaşama hakkının, her bireyin sırtını yasladığı, destek bulduğu sığınak hanesi, ailenin, kutsiyetinin, aciz olanın, ihtiyacı olanın eksik nefesini tamamlayan, dostluğun kardeşliğin filmi. Canı pahasına tehlikeyi göze almanın, vefanın, dayanışmanın filmi..

Dili topraklarımızda kök salan sevgi dili. Bu topraklarda rahatlıkla doğabilen, Bir’lik dili. Tüm bu güçlü değerler, bu toprakların rahminde büyümüş hepimizin gönlüne serpilmiş, öyle ki ortak duygular bam telimizi titretiyor ve yürekten gözlere nüfuz eden yaşlarla ortak bir lisana dönüşüyor. Bu coğrafyanın kıymetini bilmeli… Hiç tanımadığın birine bir yer sorarsın bilse de bilmese de bir sürü insan tarif için çabaya geçer bu memlekette. Başına bir dert gelir, sana ait sandığın dert onca insanın derdi oluverir. Doğarsın, sevinçten dört köşe olursun ya da hastalanırsın, ölürsün … Kuşatır bir anda insanlar etrafını. Anlayış, sevince ortak olma veya düşene el uzatma vardır bu topraklarda ve o eller engellerin aşılması yolunda kilidi açan anahtar oluverir.

Medyayla, dizilerle şöyle ya da böyle palazlanmak istenen her türlü ayrımcılık bu coğrafyanın damarlarında akan insani bağlılık kanını asla kesemez. Çünkü o akan kan beyne nüfus eder ve insani değerleri gönlünün en derininde hisseden insanın gözünden yaş olur akar da bu toprakların ağacını sular ve sulanan her ağaç orman olur bu coğrafyada.

Bundan büyük güç mü olur?…