Uçlarda

Şarkılar, bizleri hiç bilmediğimiz yerlere götürebilirler. Kulaklığı taktığımız an uçan halılar gerçek olur, tablolar canlanır ve masalar şen şakrak dolu olur. Hayallerin sınırı yoktur ve biz bazen bunu şarkılar eşliğinde öğreniyoruz. Hayaller bizim uçlarımızdır. O uçlarda biriktiririz umutlarımızı. Yine o uçlarda bütün acılarımızı yaşarız.

Bir melodi nasıl bu kadar iliklerimize işler? Bir şarkıda yüreğimiz nasıl bu kadar hızlı çarpar? Belki de bütün bunlar hiç olmayacağımız masal karakterlerini şarkılarda görmemizden. Her tını bizi o evrene iter ve artık oraya aitizdir, tıpkı güvenli sığınağımız gibi, çocukluğa kavuşmak gibi! Saklanırız ve bulunmak istemeyiz. Artık bir masalın içindeyiz. Evreni hissetmek, o anı yaşamak, karşı konulamaz bir hikaye gibi…

Çok enteresandır ki bir şarkıda kendini kalabalık, kocaman bir şehrin ortasında hissederken bir anda ıssız bir çöle düştün. Kalabalıkta belki daha yalnız hissetmiştin fakat huzuru o çölde bulursun. Zihnindeki evren… ‘Hayallerimiz bizim uçlarımızdır’ demek tam da bu işte! Bütün bunları sadece ezgiler mi hissettirir? Yoksa asıl yüreğimiz ihtiyacı olanı beslemek için mi onlardan faydalanır?

Bize kalsa, kelimeleri çok küçümsüyoruz. İçinde barındırdıkları derinlikleri görsek, kullanış biçimimizden utanabilirdik. Şarkılardaki sözlerin üzerimizdeki tesiri de bundan. Her hayal kelimelerin etkisi ile başlangıç yapar.

‘Kelimeler olmadan yaşadıkları için mi hayvanlar daha az korkuyor?’

Hayvanlar Üzerine – Elias Canetti

Burada öyle kuvvetli bir güçten bahsediyor ki ‘hayaller bizim uçlarımızdır’ derken bile bu uçları kelimeler sıfırlıyor. Bir dehlizin içine girmek gibi cümlelerin içine girer, onlarla bütün olursun ve artık bütün hayaller ve şarkılar anlam kazanır. Uyku vakti.

‘Ya hayaller dünyasına dalıp, yolunu kaybederse ve ona birisi sertçe bir soru sorarsa, adını ve adresini unutabilir, günlerce evin yolunu bulamayabilir, günlerce…’

Düello – Joseph Conrad

Uyan

Ya hayallere fazla tutunduğumuzda ne olacak? Düşmekten korkup şarkıyı başa mı saracağız, yoksa her şeyi düşte bırakıp uyanmayı mı kendimize hatırlatacağız? Hayallerimiz bizim uçlarımızdır da o uçların maalesef sonu yoktur. Şarkılar bitse de nebzeler kalır içeride. Bu sebeple, artık uyanma vakti. Uyan.

Dilara İNAK / meleniasanat