Yandık ki ne yandık..! Ah …
Hangi kelimelerle cümle kurabiliriz ki tekrara düşmeden. Hangi cümleler anlatabilir ki bu okuduklarımızın, gördüklerimizin yarattığı etkiyi, yaşattığı ağrıyı, kursakta bırakan yangını…
Ah
Dedikçe yanmadı mı , yanmadık mı? Yine hayat koşturması içinde unutulmayacak mı peki?
Unutulmayacak, unutmayacak yanan yürekler , ağıt yakan diller …
‘Şehitlerimizin ruhuna ‘ diyerek yaşayacak mabedimde , dalgalanan bayrağımın al renginde, hilaline sığınan yıldızım…
Benim kelimelerim bir damla gözyaşında kaybolan sızı yalnızca.
Ah yoksul gönlüm, yoksulluk dört duvarın etiketinde değildir zira! Yoksullaşıyoruz bu topraklarda. Yokluklarda , evlat diye yanan ağıtlarda, her bir gözyaşına kurban olduğum o nasırlı hallerde yoksullaştıkça yoksullaşıyoruz.
Benim yüreğim feryatlarda kaldı.
Vatan sağ olsun.
Vatan için yıldız olanlar uğruna , akan her damla helal kanımız uğruna ,
Mehmetçiğim var olsun…
Artık sağ olsun.
Öyle bir çıkmaza girdik ki Mehmetçik yine canıyla, kanıyla fedakarlık yapmak zorunda bırakıldı. Siyaset içerikli yorum sevmem ama Mehmet’in kanı kimin elindeyse kahrolsun ?