İçimizdeki Çocuk

“İçimizdeki Çocuk”la Kalabilmek

Bazen kendi kendimize söyleniriz, keşke hep çocuk kalsaydık ve olaylara hep o içimizdeki çocuk gibi yaklaşabilseydik diye. Keşkelerle dolu bir hayatta yaşasak bile aslında hep çocuk kalabiliyoruz.

Biz göremesek, belki de bazen hissedemesek bile içimizdeki çocuk var. Onu da hissetmediğimiz anlar olsa bile bazen içimizde hissedebiliyoruz. Mesela hissettiğimiz anlara örnek verecek olursam biri ile sarıldığımızda, biri ile bir şey paylaştığımızda, oyun oynadığımızda, dans ettiğimizde gibi pek çok mutluluk veren etkinliklerde içimizdeki çocuğu hissedebiliyoruz.

Büyüyor

Mesela, onların en dikkat çeken özelliği birbirleri ile kuvvetli bağlar kurabilmeleridir. Siz biri İngiliz, biri Türk çocuğu bir adet oyuncak ile bir odaya koyun, onlar aynı dili konuşamasalar bile bir şekilde anlaşırlar. Ancak büyümüş halimiz bazen aynı dili kullandığımız insanlarla bile anlaşamamakta. Biz neden içimizdeki çocukla kalmak istemiyoruz?

Ünlü sanatçı Alexander Milov şöyle der: İki büyük insan kavgalı olup sırtını birbirlerine dönmüş olsalar bile içlerindeki küçük çocuk iletişime devam ediyor. Çünkü o çocuk küsmeyi, kavga etmeyi, darılmayı bilmiyor. O , saf ve temiz kalpli. İşte asıl mesele o çocuğun dediklerine kulak verebilmekte.

Biraz önce içimizdeki çocuk büyümez dedim ancak bu çocuk bazı durumlarda büyüyor. Biz içimizdeki çocuğu ne zaman ki dinlemiyor isek o çocuk büyümüş oluyor. Ancak o içimizdeki çocukla kalıyor ve onu gerektiğinde dinliyor isek o çocuk hala çocuktur, değişmemiştir. Anlaşıldığı gibi onun büyüyüp, büyümemesi, içimizdeki çocukla kalmak da kalmamak da bizim elimizde.

Hamit Korken diyor ki :

Yaşam kalemi ile yazdığımız 
Hayat hikayemizin 
Hangi sayfasında olduğumuzu 
Bilemesek de 
Yaşlandığımızı sanıp 
Akibeti göremesek de 
Ümitsizliğe kapılıp 
korkumuzu yenemesek de 
”O çocuk” hep durur içimizde

………

Bu yazım neden ortaya çıktı derseniz, günümüz dünyasının bize unutturduğu konuşarak anlaşma, paylaşma ve mutluluk yayma eylemlerini tekrar hatırlatmaktı. Tek yapmamız gereken içimizdeki çocuğa uyup, onu hiç büyütmemek… Uyan çocuk uyan, daha anlatacaklarım var . Uyan güzel çocuk uyan, daha yaşanacaklar var.