Üşüşüyor kelimeler başıma
Üstüme üstüme geliyor kafiyeler
Her bir harf bir tarafımdan tutup çekiştirirken
Kalem uçları batıyor yüreğime
Bir şeyler kımıldıyor kağıt tomarlarının arasından
Kuzey ufkunda bir aydınlık
Şaşkınım
Yıllardır karanlıktı oysa bütün ufuklar
Ve alışmıştım
Deniz kabarmıyordu belki ama gelgitlerden
Kıyılarıma vuran dalgaların alıp götürdüğü bir kum tanesi de yoktu
Gözlerim sigaramın dumanına dalıp gidiyor
Sol göğsümün altında bir kıpırtı
Kanım cilalıyor damarlarımı
Hücrelerim akort ediyor sazlarını
Beynimde bir cümbüş havası
Örümcekler ağlarını toplayıp çekiliyor köşelerimden
Birileri tozları üflüyor yüreğimden
Ve Kuzey ufkunda bir aydınlık

Ey gecelerin güneşi
Gözlerim buğulu bakışlarına talip
Yorgun yıllarım taze gülüşlerine
Ey ikindi vaktinin kadını
Dizlerim dermanına talip
Yollarım kervanına
Son baharım ılık rüzgarlarına talip
Gel ki senden sonra kış gelsin
Kimin umurunda
Ey tomurcuk kokulu kadın
En güzel kelimelerim ilhamına talip
Şiir şiir nakşedeyim gül yüzünü ruhuma
Saçların tutuştursun gecelerimi
Isınsın hayallerim
Islansın rüyalarım
Uykularım ılık nefesine talip
Az kullanılmış değil yüreğim biliyorum ama
Yağmurları görmeyeli asırlar oldu sanki
Çiçekleri kurudu gözbebeklerimin
Solgun mavilerim kocaman gözlerine
Emekli yüreğim bakire sevdana
Issız şafaklarım cıvıl cıvıl sabahlarına talip
Ve Kuzey ufkunda bir aydınlık