Yeliz&Yeşim KOÇ
Yeliz&Yeşim  KOÇ
yelzyesm@gmail.com
Son Durak
  • 0
  • 144
  • 31 Mart 2020 Salı
  • 1 Yıldız2 Yıldız3 Yıldız4 Yıldız5 Yıldız
    3 Kişi oy verdi
    Ortalama puan: 5,00.
    Bu yazıya oy vermek ister misiniz?
    Loading...
  • +
  • -

Yaşam, ufak bir nefes sonrası başlayan ağlamalar eşliğinde “merhaba” der. İlk ağlama gözlerimizi açtığımız hayata karşı verdiğimiz bir tepki belki de, ya da kabullenme… Kendi açımızdan gözlemlediğimiz zaman yaşam bir otobüs yolcuğu bizim için. Son Durak … Herkesin gitmesi gereken bir yol var, geçeceği durakları, alacağı yolcuları, yarı yolda indireceği/vazgeçeceği arkadaşları… İstesek de istemesek de […]

Yaşam, ufak bir nefes sonrası başlayan ağlamalar eşliğinde “merhaba” der. İlk ağlama gözlerimizi açtığımız hayata karşı verdiğimiz bir tepki belki de, ya da kabullenme… Kendi açımızdan gözlemlediğimiz zaman yaşam bir otobüs yolcuğu bizim için. Son Durak

Herkesin gitmesi gereken bir yol var, geçeceği durakları, alacağı yolcuları, yarı yolda indireceği/vazgeçeceği arkadaşları… İstesek de istemesek de bir de son durağımız olacak gitmek istediğimiz yerler çok olsa da, görüşmek istediğimiz insanların sayısı her durakta artsa da bir yerden sonra veda etmemiz gerekir.

Yolculuğa yanlış otobüse binerek başlayanlar zaten kafadan kaybederler senelerini, bir sonraki durakta inip yeni bir otobüse binmek ve o yanlış geçirilen durakları telafi etmek çok zor olur yolcu için. Çünkü içindeki o tedirginlik duygusu duraklar geçse de bitmez ve güzergah yoluna adapte olmak zor gelir ama alışır ve istediği yönde gidiyorsa otobüs güvenir yollara…

Eğer doğru otobüse bindiyse daha emin devam eder yolculuğa, geçtiği durakları daha sakin gözlemler, yolculara bakma fırsatı olur çünkü gittiği yön onu yanlışa sürüklemez bilir bunu. Her yolcunun hareketlerini gözlemleyerek kişiliklerini analiz eder ya da bir müzik eşlik eder, kısacası sakin bir yolculuk herkesin istediği ama sadece “şanslı” olanların erişebileceği bir noktadır.

Son Durak

En zoru vedalar olur şüphesiz. Otobüs yavaşça yanaşır son durağa, yolcularını indirir ve sen de aynı yolu paylaştığın herkes gibi uzaklaşırsın oradan…

Şükrü Erbaş’ın şiiri ile yazımızı sonlandırmak istiyoruz. Herkesin doğru durakta doğru otobüsü bekleyeceği uzun yolculukları olması dileğiyle… Yolcuları tanımak ve hayatlarımızı renklendirmek en büyük hedefimiz olsun. Pes etmek veya yoldan çekilmenin söz konusu bile olmaması gerekir daha yaşanabilir nefesler için…

Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi,
Ne kapanan kapılar,
Ne yıldız kayması gecede,
Ne ceplerde tren tarifesi,
Ne de turna katarı gökte.

İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!

İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini,
Birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine.
Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken,
Duvarlara dalıp dalıp gitmesi.
Türküsünü söyleyecek kimsesi kalmamak ayrılık.

Sosyal Medyada Paylaşın:

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?

  • ÇOK OKUNAN
  • YENİ
  • YORUM