İnsanın Anlam Arayışı , Viktor E. Frankl’ın “Logotherapy” adını verdiği teorisini uygulamasının otobiyografik bir ifadesidir. Kitap iki bölümden oluşuyor. İlk Bölümde “yaşamda anlam ve amaç bulmanın” anahtar olduğunu söyleyerek, bu teoriyi formüle etmeye başlıyor Frankl.

Nazi saldırganlığının şafağından önce Viyana, Avusturya’da kişisel mutluluk ve refah vardı. Bu refah sona eriyor. Daha sonra, üç yıl boyunca önce bir Nazi gettosu ve daha sonra da Nazi toplama kamplarında hapsedilmişken, Frankl, teorisini, kendisini ve diğer tutsaklarını kontrol etmek için uygulamaya başlıyor.

Yahudi olduğu için Frankl, Eylül 1942’de hamile eşi, ailesi ve erkek kardeşi ile birlikte Nazi Alman makamları tarafından tutuklanır. Sevdikleri Viyana’dan sınır dışı edildiler ve Frankl’in babasının öldüğü Çekoslovakya’daki Theresienstadt ( Terazin)Gettosu’na ve kalan aile üyeleri daha sonra hepsinin öldüğü Polonya’daki Auschwitz’e nakledilir.

Tutuklandığı sırada Frankl, saygın bir psikologdu. Çoktan Logotherapy teorisini geliştirmeye başlamıştı (kelimenin tam anlamıyla, “anlam terapisi”). Frankl el yazmasını, Doktor ve Ruh başlıklı teorisini, yanında götürdü. Auschwitz’e. (Astar ile paltosunun arasına dikilmiş bir cebe koydu) Auschwitz’de kısa bir süre içinde Frankl ailesinden ayrıldı ve giysileri çıkarıldı (el yazmasını içeren palto dahil). Naziler vücudundaki tüm tüyleri hatta saçlarını bile kazıdılar. Frankl, bu deneyimden çıkarımlarını şu sözleriyle dile getirdi: “Çoğumuzu keskin bir mizah duygusu sardı. Saçma sapan çıplak hayatımız dışında kaybedecek hiç bir şeyimiz olmadığını biliyorduk ”(s. 30)

Kitabın ikinci bölümünde Dr. Frankl, kendi logoterapi felsefesini tanıtmaktadır. İçinde yaşadığı şartlar ne kadar ürkütücü olursa olsun , bir hastada, yaşam karşısında sorumlu olduğu duygusu nasıl uyandırılabilir? Frankl, işte bu ikinci bölümde, birlikte yaşadığı tutsaklarla yaptığı ortak terapi çalışmasına ilişkin bir açıklama sunuyor okuyucusuna.

Ve kitap boyunca Frankl neden bu kadar soğukkanlı?

İnsanın Anlam Arayışı

Kitabı okurken ya da sonra kendinize sorabileceğiniz bir kaç soru yönelteyim.

Alman toplama kamplarının komuta hiyerarşisini açıklayın. Kamp etkinliklerini denetlemek için seçilen mahkumlara özellikle dikkat gösterin. Frankl bu seçilmiş kişileri nasıl tanımlar?

Ölüm arzusunda bulunanların aksine, yaşama arzusuna sarılmış olan mahkumları dikkatlice düşünün. Hayatta kalanlar hangi psikolojik yöntemlerle hayatta kalmayı başardı? 

Frankl ve diğer Nazi toplama kampı mahkumları hangi şekilde “acı çekmekten kurtulmayı” sağladı ? Bunu dini inançla bağdaştırabilir miyiz?

Ve özetlersem, Frankl, “İnsanın Anlam Arayışı”ı kitabı boyunca, dünyadan hiçbir şeyimiz olmazsa kendi yaşamımızda nelere sahip olduğumuzu sorar. Başarılarımız, ailemiz, evimiz, adımız yoksa biz kimiz? Bunların bir kısmı veya tamamı bizden alınırsa, bizi ne tanımlar? Bizi devam ettiren nedir? Ve neden?