Bulut Sosyolojisi
2

Beyaz bir ‘ bulut ‘um ben

Bir gökyüzü ararım kendime

Bilmiyorum nereye uçacağımı

Ne kırlar gördü gözlerim

Ne bağlar, bahçeler

Bilemedim, nerede duracağım.

Sandığınız gibi hep mavi değildir buralar

Kopar çoğu zaman büyük fırtınalar

Bazen üşür

Bazen korkarım

En nihayetinde içimde bir sağanak saklarım.

Kapkara olur

Puslu siyahlara bulanırım.

Bakarsın

Bir gece

Ansızın

Ağlarım.

Erir karlar

Yıkanır, sulanır topraklar

Sevinir aşıklar

Pencereden bakan çocuklar…

Bir bulutum ya ben

Siz bilmezsiniz

Kaç seveni kavuşturdum

Kaç küsü barıştırdım

Fırtınayı yatıştırdım

Bazen ortalığı karıştırdım

Yıldızlarla arkadaşım

Denizlerle bakışırım

Denizleredir aşkım..

Gölge olurum

Bir yudum suya

Titrek bir kuşa

Ak saçlı bir ihtiyara

Yahut koskoca bir ağaca..

Fısıldar rüzgar kulağıma, tüm sırlarını

Yüreğinde yasını, öfkesini, acısını

Taşırım yapraklarla, onun yazgısını

Ah,öyle ya

Bir bulutum işte ben de

Yaşarım kalbinde göğün

Taşırım içimde onun kalbini

Tüm maviliğini

Ve bir gün eserse aklıma

Göremezseniz beni

Gitmiş olacağım buralardan

‘ Bulut ‘suz’ luk’lara…

İlginizi Çekebilir

Bültenimize Katılın

Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.

Yorumlar (2)

  1. Kaleminize sağlık. Güzel, hoş bir şiir olmuş.

Bir cevap yazın