Gelelelim asıl meseleye :) Öylebir hale gelmişiz ki kendimize bile ne istediğimizi söylemekten kaçıyoruz.
Önce ne istediğimizi ve hissettiğimizi kendimize itiraf edelim. Ayıp olur, yok bunu düşünmemeliyim, aklıma geldi şimdi içimde kötülük mü oluştu, ben …. dan korkuyorum, kıskandım, endişeliyim, … doldurun boşlukları.
İstediklerimizi ya da duygularımızı kendimize itiraf etmezken çözümü nasıl buluruz. Olmaz öyle bir şey, bulamayız. Sıkışıp kalırız.
Önce itiraf et. Net ol. Sonra bu duygunun kaynağını bulmaya çalışırsın.
İtiraf etmenin özgürlüğünü hisset. Kaçma kendinden…
Ben bugün bunu deneyimledim. İtiraf ettim ve göremediğim bir durumun çözümünü dakikalar içinde keşfettim.
“Tek bir yaşam vardır o da Tanrı ile paylaştığımdır.”
🙏🙏
Sevgilerimle
Ahu Z. 💫
