Sensizlik sonbaharda dökülen yapraklar gibi Hem umutsuz hem mutsuz Gökyüzünü kaplayan kara bulutlar Her zaman seni sensizliği anlatıyor Bedenim her geçen gün daha da muhtaç kılıyor bedenini Gittikçe daha da yaklaşıyorum sana Ama yapamıyorum gelemiyorum göremiyorum Yaklaşıktıkça daha da korkuyorum Çünkü aşk bir hoşçakal kadar umutsuz Çünkü aşk kışın yağar kar tanesi kadar görünmez Kopamıyorum kendime kızıyorum Sana olan ümitsiz bekleyişimden Uzaktan izliyorum seni Sevmemeni hatırlamamanı unutmanı Daha da bitiriyorum seni senin sensizliğinde Sesinden başka ses duymuyorum O efsunlu güzelliğini bıraktıkça gözlerimin içine Kitaptan bir satır bile okuyamaz oluyorum Şimdi ne mi oluyor birtanem? Sonbahardaki yağmur gözlerimdeki yaşlar Ellerini üşüten o soğuk senden sonraki kayboluşum Geçen kuşlar bu hayattaki yok oluşum Ama ben hala seni bekliyorum sevgilim. İrem Ebrar Uğurlu
Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
-
Beğendim -
Alkışlıyorum
-
Eğlendim
-
Düşünceliyim
-
İğrendim
-
Üzüldüm
-
Çok Kızdım
