Gece

Gece-ler

Sıkıldım artık kendimle çelişmekten, seni severken gitsende olur demekten

Çok isterken bir şeyi, olmasada olur demekten

Böyle geçiyor ömür zaten

Mütevazılık kılıfına uyduruyoruz her şeyi

Geceleri seviyoruz mesela, gündüzleri özlüyoruz ama her seferinde

Sıkılıyoruz bu şehirden ağzımızdaki metal tattan

Üzgün adamlardan, yorgun kadınlardan

Ağzından ne çıkacak diye beklediğimiz büyüklerden

Bir umut arıyoruz arınmak için kederlerden

Ama hangimiz kaçabilir ki kaderin vahşi pençesinden

Adaletin terazisi’den, zamanın işleyişinden

Uyuyamıyoruz ya bu yüzden kaçamasak da zamanın işleyişinde

Geceleri seviyoruz bu yüzden

Bir biz kalıyoruz koca şehirde çayın buğusundan, sigaranın dumanından olma Adem’in torunları olan biz…

-Ahger