Ve bir gün
Sensizlik çöktü bu şehre
Seni diliyorum ben, ağlayan çocuğun göz yaşların da
Bu çağın ayıbı çocukların ağlaması
Ben zamanı durduramam,
Benim ellerim minicik
Gel
Gelinciğin kırmızı sevinci avuçlarımızda dursun
Bir sokak sanatçısının keman sesinde sana bakayım
Sıkıştığım beton yığınlarının arasından sana sığınayım
Gel
Yalnızlığın çan sesini senin sesin bastırsın
Yakana taktığın gülün kokusunda uyuyayım
Dünyanın bu soğuğunda senin nefesinle ısınayım
Gel
Bu gece yıldızları beraber sayalım
Bu çağın karanlığını beraber aydınlatalım.
Bu Yazıya Tepkiniz Ne Oldu?
-
Beğendim -
Alkışlıyorum
-
Eğlendim
-
Düşünceliyim
-
İğrendim
-
Üzüldüm
-
Çok Kızdım
Çok dokunaklı, içinde binlerce mesaj yüklü harika bir şiir olmuş.
Sanki daha sık yazmalısınız. Şiir duygu ister, şiir okuyana dokunabilirse keyfe keder. Kutlarım çok başarılı…Birkaç yazınızda da edindiğim hissiyat şudur. Hikaye yazıcılığında gerekli olan tüm enstrümanlar var sizde. Cümle yapıları ve kullanım şekli, bütünlüğü ne güzel ne içten hikayeler yazdıracak aslında size. Deneseniz keşke…
Çok Teşşkr ederim, inşşlh deneyecem ???
şiir harikaymış