Size bu yazıyı ne bir hristiyan olarak, ne bir müslüman olarak, ne de herhangi bir dine ya da dinsizliğe mensup olarak yazıyor değilim. Size bu yazıyı tamamen tarafsız bir şekilde yazıyorum ve umut ediyorum ki ne demek istediğimi anlarsınız.
Gerçek şu ki insanlar farklı olandan korkuyorlar. Ve korktukları şeyleri kötülemeyi seviyorlar. Toplumumuzda farklı olanı kabullenememe gibi ciddi bir problem var. Bu problem hristiyan insanlara karşı da geçerli. Birisine hristiyan olduğumuzu söylersek (şayet hristiyan olduğumuzu farz edelim) bize sanki vebalıymışız gibi yaklaşıyorlar. Ayrıca bizden kötülük geleceğine o kadar eminler ki.
Ama kötülüğün kaynağı hristiyan ya da müslüman ya da başka bir dine/dinsizliğe mensup olmaktan gelmez. Kötülük sol yanımızdadır. Kalbimizdedir. Ruhumuzdadır. Kimse birisine hristiyan olduğu için kötülük yapmaz. Tıpkı kimsenin diğer dinlere mensup olduğu için kötülük yapmayacağı gibi. Kötülük içten gelir. Dinlerle alakası yoktur. Ve hristiyanlar vebalı değildir. Onlarla saygı çerçevesinde arkadaş olunabilir, güzel dostluklar kurulabilir. İnanın bana hiçbiriniz vebalı olmayacaksınız tabiri caizse.
