Edebiyat Kafe
Göç Hüznü
Buğday tarlalarının, rüzgarla efil efil sallanışını, son görüşümdü. Sır ağacımla vedalaşamamıştım bile. Gözlerimin seğirmesinden anlamalıydım, ruhumun büyük bir göçe şahitlik edeceğini. Ama anlayamadım işte. Hüzünler…
Son Yazılar