Ve ben yalnızlığın çan sesini duyuyorumSen,hangi dingin sabahların kuş cıvıltılarını dinliyorsunHangi gün batımının kızıla boyanmış göğü ne dalıyorsunVe ben yalnızlığın çan sesiyle kulağımı kapıyorumYalnızlığım döllenirken…
Mektuplar gelir adresi bellisiz Şiirler var sokaklarda kimsesiz Gem vurulur ellerime, Hırsımdan yazma derim, inanma Kalemim uyanma Bu şiir, uyku vaktinde yazılan Bak şimdi yalanla…
Yağmur yağar bir gün, dertler oluk oluk akmaktaKaybolur güneşli günler, uzun uzun umudu aramaktaUnutulur sanmış bir gün, bakıver üstünde kara bulutlarKoşar tutulur sanmış, düşmüş çok…
Üşüşüyor kelimeler başımaÜstüme üstüme geliyor kafiyelerHer bir harf bir tarafımdan tutup çekiştirirkenKalem uçları batıyor yüreğimeBir şeyler kımıldıyor kağıt tomarlarının arasındanKuzey ufkunda bir aydınlıkŞaşkınımYıllardır karanlıktı oysa…
Ben seni yüreğimde taşımaktan hiç yorulmadımBir bahar sabahı kırlarda, geceleri yıldız alacasındaKah şair oldum yollarda, kah yolunu kaybetmiş bir adamBen seni yüreğimde taşımaktan hiç yorulmadımSeni…
Hemen ücretsiz üye olun ve yeni güncellemelerden haberdar olan ilk kişi olun.
Biriktirdiklerim ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın!