Yusuf Çatal
Yusuf  Çatal
catalyusuf86@gmail.com
Sen yazıyordu bir şiirde
  • 0
  • 220
  • 10 Nisan 2023 Pazartesi
  • 1 Yıldız2 Yıldız3 Yıldız4 Yıldız5 Yıldız
    2 Kişi oy verdi
    Ortalama puan: 4,50.
    Bu yazıya oy vermek ister misiniz?
    Loading...
  • +
  • -

Sen yazıyordu bir şiirde Sessizce yaşıyorum dünyada Romanlarda ki yaşa geldim çığlıkları okuyorum Şiirlerde haykırışları Ve insanlar yaşıyor Kitapta ki işçi, harfleri biçiyor, yaşıyor dünyasında Damarlarında dolaşan mavi bir kanla Gökyüzü beyaz, etrafta kekik kokuları Hatırlıyorum da, şiirlerdeki kadın gibi kusursuz Ağaçlar, uykuya dalmış sanki Kuşların sessizliğinden belli Suyun akışından Yürüyorum da, sessizce gidiyor ağaçlar […]

Sen yazıyordu bir şiirde

Sessizce yaşıyorum dünyada
Romanlarda ki yaşa geldim çığlıkları okuyorum
Şiirlerde haykırışları
Ve insanlar yaşıyor
Kitapta ki işçi, harfleri biçiyor, yaşıyor dünyasında
Damarlarında dolaşan mavi bir kanla
Gökyüzü beyaz, etrafta kekik kokuları
Hatırlıyorum da, şiirlerdeki kadın gibi kusursuz
Ağaçlar, uykuya dalmış sanki
Kuşların sessizliğinden belli
Suyun akışından
Yürüyorum da, sessizce gidiyor ağaçlar yanımdan
Sensin nefes nefese konuşamadığım
Sensin uzun uzun yürüyüp aynı yerde kaldığım
Bir sonbahardı anımsıyorum şimdi
Hüzün kokuyordu etraf
Ve, yağmur çiseliyordu bir şiirin üzerine
Gitmek yazıyordu ilk satırında
Bir yağmur tanesine tutunup gidiyordun
Sen yazıyordu ikinci satırında
Yağmur durmuş, sis çökmüştü
Bulamıyordum seni.

Sen yazıyordu bir şiirde

“Çiçeklere günaydın desek” şiirini okumak için tıklayınız.

Uzun çarşının ortasındaki çicekçi kız çiçek gibi kokar
Az ötesi baharat ve bakır
Ömrün dokunduğu o sokak
Ömür kokar
Bir aktar, sevda satar akşamdan kalma birazcık umutla
Yürünür o sokağın ıslak ve küçük kaldırımlarında….. devamı için tıklayınız.

Üçüncü şahsın yalnızlığına son mektubu

Duyulmuyor çığlıklarım
Nefes nefese yazıyor ellerim, umarsızca
Kan kusuyor kalemim
Haykırışlarım , karartıyor beyaz kağıtları
Son mektubumdu bu yalnızlığa
Umut, bir sevinç kadar yakın
Bir hayli uzak
Tutsam, dokunsam, kurur ellerim
Üçüncü şahsın yalnızlığını yaşıyorum …… devamı için tıklayınız.

“Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz…” ile hafızalarımıza kazınan Özdemir Asaf, alışılagelmişin dışında olan tarzıyla, çoğu şiiri okurunun gönlünde taht kurmuştur.

Her Neyse ve hikayesi

Özdemir Asaf, hoşlandığı kadına açılmak ister.. Kadına bütün güzellikleri sıralar, Türkiye için İstanbul’un, İstanbul için gecenin, gece içinde yürümenin, yürürken de düşünmenin ne kadar güzel ve önemli olduğunu anlatmaya çalışır.

Fakat sözü o kadar evirip çevirmesine rağmen bir türlü kadına getiremez ve kendisi için onun da bu kadar önemli olduğunu söyleyemez. Sonunda “her neyse” deyip kalkarlar ve şiir artık yazılmıştır … devamı için tıklayınız.

Sosyal Medyada Paylaşın:

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?

  • ÇOK OKUNAN
  • YENİ
  • YORUM