Hiç sevdin mi ? Aşık oldun mu ? Sizi bilemem ancak bizim memleketimizde sevda-kara anlamındadır. Arapça’da- bir aşkı anlatmak için yetersiz gelmiş olacak bir de önüne kara sıfatını alır. Yani aşk o kadar karanlık bir yola sürükler ki insanı karanın da karasıdır aslında.

Aşkı bilmeyenlere emsal

Yakınlarda çok yakınlarda eski ama çok eski bir kanepede kendini bulmaya çalışan, ağlayan ve durmadan ağlayan kahverengi yer yer siyahlaşmış paltosunu zerinden hiç çıkarmayan bir kadın… Önce kendini sonra aşkını sordu. Kendi olmadan aşk olur muydu? Ah, ne delilik ! O halde sırf O’nun için yaşayacaktı, aşkı bilmeyenlere emsal olacaktı.

Elindeki fotoğrafı yaşlı ve ıslak gözleriyle talan etti. Ruhuna açtığı yaraları gözyaşlarıyla tekrar tekrar kanattı. Aşk…Hayatını adadığı ,kalbini mezara gömdüğü aşk…Kim vazgeçebilirdi kendinden bu kadar? Belki de annesi haklıydı ne demişti Rahmetli ? Yapma demişti,yanarsın. O’ndan vazgeç demişti ,kendinden değil.

Aşkları her zaman dillerdeydi

Aşkı tatmamış olan herkes O’nu kınamıştı. Genç kızlar düğünlerde,kına gecelerinde onların aşklarını birbirlerine anlatıyorlardı.

Bu öyle bir aşktı ki oğlan, kızın yüzünü bile tarif edemezdi. Yalnızca yüzünü görmüştür ancak onu da. O kadar tutulmuştur ki kızın yüzü, sesi… Bunlar oğlan için hiçbir şeydir. Aşık, maşukun onda uyandırdığı hislere aşıktır esasında. Oğlan aşık da kız eğil mi? Kızımız da oğlana aşıktı elbette. Ancak hep öğretilen olgularımız vardır ya aşık olunan kişi kadın olmalıdır. Oğlan sürekli kızın köyüne gider, dere başında oturur. Kız hep o dere başında ki oğlanı gözler durur. Oğlan kızın adının ne olduğunu öğrenmek ister, öyle ya kimdir onu bu hale getiren dilber? Usulca yerinden kalkar ,sanki ruhu cesedine ağır gelmiştir de ayrılmak ister karşısında gördüğü beden ile. Öyle ki bunun bitmesini istemez zamanı durdurmak ister.Belki ayak basmıştır diye gezdiği yollar bir bir aklına gelmiştir de o kahvelikte ki o yollarda kaybolur.

Kızımız karşısında bakmaktan korktuğu gözlerin birden gözlerinin içine bakmasıyla sanki orada can verecekmiş gibi sıkar elbisesinin kumaşını .

Gel zaman git zaman birbirlerine o kadar alışırlar ki,yürekleri sanki hep aynı atar. O yüzdendir sevdiceğinin ölümüyle kızın da ölmesi. Belki gömülmemiştir ama O da yeryüzündeki ölülerden biridir artık .

Velhasılı hiç sevdin mi ? Siz hiç bu kadar sevdiniz mi ? Hiç bu kadar vazgeçtiniz mi?

Bazı Zariflikler Üzerine okumak için tıklayınız