Çocukça Şiirler

Bilyesi kaybolan bir çocuk,
Evet, evet tıpkı onun gibiyim
Desem ki, bir daha bana uğrama
Sorulursa, kendimi bıraktım orada
Bir tortu gibi çökmüş çocukluğum oraya
Bakabilirsen görürsün,
Duvarlarda şiir yankıları, dinle ey hayat
Desem ki, harflerden oyuklardı
Sorulursa, şiirden duvarlardır onlar
Ah! Anlamaz beni dünya
Dinle ey hayat,çocukça şiirlerdir bunlar
Kapıyı çalma, uyanmasın çocukluğum
Güneşi de getirsen dokunamam artık
Şiir dolu ellerim,
Bir dost arıyorum, “çocukça şiirler”den
Duymadın beni hayat,
Çalma artık kapımı
Bir şiire yaslanmış uyuyor çocukluğum,
Uyandırma
Bir yalan var yüreğimde, söylendikçe kanayan,
Yardım et bana
Nereye gitsem peşimde,
Sana sesleniyorum hayat duy beni
Desem ki, ben söylemedim
Sorulursa, ipin diğer ucu dünyada
Bilemedim hayat,
Çocukça bir yalan mıydı bu, çocukça şiirler de işlenen.