Yaşamayı bil…Hayat sizce de bir otobüse benzemiyor mu? Her bir durakta yolcular biniyor ve yolun sonu gelince iniyorlar. Hayatta böyle değil mi? Hepimiz belli bir zamanda doğup, vaktimiz gelince gidiyoruz bu dünyadan.

Peki ya hayata bakışımız?

Yaşamayı bil. Her insan hayata farklı gözlerle bakar. Kimisi melankolik, kimisi neşeli, kimisi ise sadece yaşayıp ölmek için geldiğimizi düşünür.

Hâlbuki hayat sadece yaşayıp ölünecek , üzülecek yada sadece mutlu olunacak bir yer değildir. Evet daha 17 yaşında olabirim ama bu hayatı tanımlayamayacağım anlamına gelmez. Yaşamayı bilmek için bazen tecrübelerin de konuşması gerekir bu konularda. Eğer buraya geldiysek hepimizin öğrenmesi gereken bir şey var demektir. Sadece üzülerek yada gülerek geçemez , her duyguyu tadarak , yavaş yavaş adımlarla öğreneceğiz öyle değil mi? Gelin bu serüvene nasıl başladık, nasıl sonlandırmamız gerekiyor, neden yaşamayı bil diyorum.

Hepimizin en değerli varlığı olan annelerimizin bizi dokuz ay boyunca karnında taşımasıyla başladı hayat denilen bu serüven . Doğduktan sonra ilk ağlayışımız , ilk sözcüklerimiz, ilk adımlarımız… Daha sonra okul hayatı derken ne ara büyüdüğümüzü anlayamaz hale geldik değil mi?

Aslında hayat sadece yaşımız genç olsa bile okumaktan ibaret olmamalı . Her saniyemiz bizim için kıymetli çünkü ne zaman öleceğimiz belli değil ve başımıza bir şey gelmeyeceğinin garantisi yok. Yaşamayı bilmek lazım.Ama ebeveynlerimiz bizi tabir-i caizse “yarış atı ” gibi gördükleri için kendine vakit ayıramayan genç çok fazla. Bir çok insan intihar ediyor , kimileri hep mutlu olma çabasında. Ama hayat bu değil böyle yaşanmamalı. Her duygudan az da olsa tatmalıyız. Yaşamayı bilmek lazım.

Yaşamayı bil

Yani demek istediğim hayatta her şeyi dozunda da olsa yaşayın. “Keşke” demek yerine “iyi ki” demeyi öğrenin. Hayattan bir ders çıkarmak yerine, hayatınızın bir ders , bir sınav olduğunu bilerek ve bunun sadece tek bir duyguda yaşanmayacağını bilerek yaşayın. Yaşamayı bil…

Yaşamak Ne Güzel Şey

Yaşamak ne güzel şey

Anlayarak, bir usta, kitap gibi

Bir sevda şarkısı gibi

Bir çocuk gibi şaşarak yaşamak…

Yaşamak birer birer ve hep beraber İpekli bir kumaş dokur gibi

Hep bir ağızdan sevinçli sevinçli bir destan okur gibi

Nazım Hikmet Ran