Cumhuriyet Dönemi’nde Hikaye
Abone Ol 

Cumhuriyet Dönemi’nde Hikaye

1923 – 1940 Yılları Cumhuriyet Dönemi’nde Hikaye Millî Edebiyat sanatçılarının da eser vermeye devam ettiği Cumhuriyet Dönemi’nin ilk yıllarında daha çok, gözlemci gerçekçiliğe dayalı hikâyeler yazılmıştır.  Sait Faik’le durum hikayesi yaygınlaşmış ve önemli adımlar atılmıştır. Bu dönemde bazı sanatçılar hikâyelerinde toplumsal konuları, Cumhuriyet devrimlerini, yeni kurum ve değerleri ele almışlardır. Hikaye bu dönemde bağımsız bir […]

1923 – 1940 Yılları Cumhuriyet Dönemi’nde Hikaye

  • Millî Edebiyat sanatçılarının da eser vermeye devam ettiği Cumhuriyet Dönemi’nin ilk yıllarında daha çok, gözlemci gerçekçiliğe dayalı hikâyeler yazılmıştır.  Sait Faik’le durum hikayesi yaygınlaşmış ve önemli adımlar atılmıştır.
  • Bu dönemde bazı sanatçılar hikâyelerinde toplumsal konuları, Cumhuriyet devrimlerini, yeni kurum ve değerleri ele almışlardır.
  • Hikaye bu dönemde bağımsız bir tür olarak görülmüş, olay hikayesi tarzında hikayelerin yanında Memduh Şevket Esendal’la başlayan ve Sait Faik Abasıyanık’la devam eden durum hikayeleri yazılmaya başlanmıştır.
  • Halide Edip Adıvar, Yakup Kadri gibi Cumhuriyet Dönemi roman yazarlarıda hikaye türünde eserler vermişlerdir.
  • Bu dönem sanatın toplum için önem kazandığı bir dönem olmuştur.
  • 1923-1940 yılları arasında öykü kitaplarını yayımlayan yazarlar:Reşat Nuri Güntekin, Fahri Celalettin Göktulga, Ercüment Ekrem Talu, Nahit Sırrı Örik, Sadri Ertem, Sabahattin Ali, Bekir Sıtkı Kunt, Kenan Hulusi Koray, Sait Faik Abasıyanık, Osman Cemal Kaygılı, Mahmut Yesari, Ahmet Naim

1940 – 1960 Yılları Cumhuriyet Dönemi’nde Hikaye

  • 1940-1960 yılları Cumhuriyet Dönemi’nde ele alınan konuların çeşitliliği artmıştır.
  •  Bireyin iç dünyasını esas alan, toplumcu gerçekçi, modernist, millî ve dinî duyarlılıkları yansıtan hikâyeler yazılmıştır.  
  • 1940’lı yıllarda Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Anadolu’nun durumu, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra toplumsal sorunlar hikayelerde işlenmiştir.
  • 1940’lı yıllarda Aka Gündüz, Bahaeddin Özkişi gibi sanatçılar milli-dini duyarlılığı yansıtan hikayeler yazmışlardır. Milli mücadele, Doğu-Batı çatışması, ahlaki bozukluklar başlıca konulardır.
  • 1950’li ve 1960’lı yıllarda daha çok yazar ve eser ortaya çıkmıştır. Memur, işçi, köylü, şehirli,… insanların sorunları toplumcu-gerçekçi yönelimle hikayelerde işlenmiştir. Sadri Ertem, Orhan Kemal, Kemal Tahir, Fakir Baykurt, Samim Kocagöz, Talip Apaydın gibi yazarlar toplumcu- gerçekçi yöneliminde hikayeler yazmışlardır.
  • Öykünün ayrı bir tür olduğu görüşünün ortaya konmasıyla birlikte sanatın toplum üzerinde bir işlevi olması gerektiği düşüncesinin de egemen olmaya başladığı dikkati çekiyor.  
  • Sonraki yıllarda insanın yaşam savaşı, kadının toplumdaki yeri ve çocuklar önem kazanmaya başlamıştır. Peyami Safa, Memduh Şevket Esendal, Tarık Buğra, Cevat Şakir Kabaağaçlı, Sabahattin Kudret Aksal gibi önemli isimler bireyin iç dünyasını esas alan anlayışla insan gerçekçiliğini psikolojik yönüyle yansıtan hikayeler yazmışlardır.

Cunhuriyet Dönemi’nde hikaye türüne örnekler

  • Reşat Nuri Güntekin: Leyla ile Mecnun
  • Sait Faik Abasıyanık: Son Kuşlar, Lüzumsuz Adam
  • Memduh Şevket Esendal: Otlakçı, Pazarlık
  • Sabahattin Ali: Ses, Kamyon
  • Aka Gündüz: Türk Kalbi 
  • Bahaeddin Özkişi: Bir Çınar Vardı
  • Sadri Ertem: Bir Şehrin Ruhu
  • Orhan Kemal: Ekmek Kavgası 
  • Kemal Tahir: Göl İnsanları
  •  Fakir Baykurt: Efendilik Savaşı
  • Samim Kocagöz: Sığınak
  • Talip Apaydın: Ateş Düşünce
  • Tarık Buğra: Yarın Diye Bir Şey
  • Cevat Şakir Kabaağaçlı (Halikarnas Balıkçısı): Denizkızı Adası
  • Sabahattin Kudret Aksal: Gazoz Ağacı
Sosyal Medyada Paylaşın:

BİRDE BUNLARA BAKIN

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?

  • ÇOK OKUNAN
  • YENİ
  • YORUM