ADAPTE: YABANCI BİR ESERİYER ADLARI, ŞAHIS ADLARI, DEYİMLERİ, GELENEK VE GÖRENEKLERİYLE YERLİ HAYATA UYGULAYARAK ÇEVİRME;UYARLAMA. ADAPTASYON: ADAPTE ETME. UYARLAMA. AKSESUAR:TİYATRO SAHNESİNDE KULLANILAN EŞYA. AKTÖR:ERKEK TİYATRO SANATÇISI. AKTRİS:KADIN TİYATRO SANATÇISI. AKUSTİK:TİYATRO, KONSER SALONU VE BENZERİ KAPALI YERLERİN, SESLERİ BOZMADAN YANSITABİLME ÖZELLİĞİ. ANTİK TİYATRO:ESKİ YUNAN-LATİN TİYATROSU. DEKOR:TİYATRODA, SAHNEYİ ESERİN KONUSUNA GÖRE DÖŞEYİP HAZIRLAMADA KULLANILAN EŞYANIN TOPLU ADI. […]

|

• ADAPTE: YABANCI BİR ESERİYER ADLARI, ŞAHIS ADLARI, DEYİMLERİ, GELENEK VE GÖRENEKLERİYLE YERLİ HAYATA UYGULAYARAK ÇEVİRME;UYARLAMA.
• ADAPTASYON: ADAPTE ETME. UYARLAMA.
• AKSESUAR:TİYATRO SAHNESİNDE KULLANILAN EŞYA.
• AKTÖR:ERKEK TİYATRO SANATÇISI.
• AKTRİS:KADIN TİYATRO SANATÇISI.
• AKUSTİK:TİYATRO, KONSER SALONU VE BENZERİ KAPALI YERLERİN, SESLERİ BOZMADAN YANSITABİLME ÖZELLİĞİ.
• ANTİK TİYATRO:ESKİ YUNAN-LATİN TİYATROSU.

• DEKOR:TİYATRODA, SAHNEYİ ESERİN KONUSUNA GÖRE DÖŞEYİP HAZIRLAMADA KULLANILAN EŞYANIN TOPLU ADI. ÜÇ ÇEŞİT DEKOR VARDIR: REALİST DEKOR, ŞAİRANE DEKOR, STİLİZE DEKOR.
• DİYALOG:OYUNDAKİ İKİ YA DA DAHA ÇOK KİŞİ ARASINDAKİ KARŞILIKLI KONUŞMALAR
• DRAMATİZE ETMEK:BİR OLAYI, DUYGUYU, DÜŞÜNCEYİ CANLANDIRARAK ANLATMAK; BİR VAKAYI OLDUĞUNDAN DAHA ACIKLI BİR ŞEKLE SOKMAK.
• ENTRİKA:ROMAN, HİKÂYE VE TİYATRO TÜRLERİNDE, OLAYLARIN OKUYUCUDA YA DA SEYİRCİDE MERAK UYANDIRACAK ŞEKİLDE BİRBİRİNE DOLANMASI.
• EPİZOT: BİR HİKÂYEDE ASIL OLAYA KARIŞAN İKİNCİ DERECEDE ÖNEMLİ BİR OLAY. (BUGÜNKÜ PERDE KARŞILIĞI.)
• FARS (FARCE):KOMEDİNİN, SANAT YÖNÜ AZ, KABA BİR TÜRÜ. ÇOK ESKİDEN TİYATROLARDA PERDE ARASI GÖSTERİSİYDİ, SONRA BAĞIMSIZ OLMUŞTUR.
• FASIL:BÖLÜM. TİYATRODA PERDE KARŞILIĞI KULLANILMIŞTIR. FEERİ:MASALLARIN TİYATRO SAHNESİNDE DRAMATİZE EDİLMESİNDEN DOĞMA, CİNLERİN PERİLERİN DE ROL ALDIĞI BİR TİYATRO TÜRÜ.

• FİGÜRAN:GENELLİKLE TİYATRO VE SİNEMADA, KONUŞMASI OLMAYAN VEYA KONUŞMASI ÇOK AZ OLAN ROLLERE ÇIKAN KİMSE. GROTESK:GÜLÜNÇ, GÜLDÜRÜCÜ.
• JEST:TİYATRO SAHNESİNDE, SANATÇILARIN BÜTÜN EL, KOL, AYAK VE BENZERİBEDEN HAREKETLERİ.
• KABARE TİYATROSU:DAHA ÇOK GÜNCEL KONULARI İĞNELEYİCİ, TAŞLAYICI BİÇİMDE ELE ALAN SKEÇLERİN OYNANDIĞI, MONOLOGLARIN, ŞARKILARIN VE ŞİİRLERİN SÖYLENDİĞİ KÜÇÜK TİYATRO.
• KANTO:TANZİMAT DÖNEMİ’NDE TÜRK SAHNESİNDE AZINLIK AKTRİSLERCE BAŞLATILAN OYUNLU VE NEŞELİ ŞARKILAR.
• KORO:ESKİYUNAN TİYATROSUNDA BİR GRUP ERKEK VE KADINDAN KURULU ŞARKICILAR TOPLULUĞU. OYNANAN ESERİN KONUSUNA DA KATILIRLAR VE ESERDEKİOLAYA KARŞI, TOPLUMUN DUYGU VE DÜŞÜNCELERİNİ TEMSİL EDERLERDİ. HAYVANLAR, AĞAÇLAR, BULUTLAR YERİNE SEMBOL OLARAK KULLANILDIKLARI DA OLMUŞTUR.
• KOSTÜM:TİYATRODA SANATÇILARIN GİYDİĞİ OYUNA UYGUN KIYAFET.
• KULİS:TİYATRODA, SAHNENİN ARKASINDA BULUNAN KISIM; SAHNE ARKASI.

• MAKYAJ:OYUNCUNUN ROLÜNE UYGUN OLARAK YÜZE ŞEKİL VERME, YÜZÜ BOYAMA İŞLEMİ
• MİMİK:BİR DUYGU VEYA DÜŞÜNCENİN KAŞ, GÖZ, AĞIZ, YÜZ HAREKETLERİYLE ANLATILMASI.
• MİZANSEN:BİR TİYATRO ESERİNİN SAHNEYE KONMASI, SAHNEYE GÖRE DÜZENLENİP UYGULANMASI.
• MONOLOG:TEK KİŞİNİN KONUŞMASI. TEK KİŞİLİK TAKLİTLİBİR KOMEDYA TÜRÜ. İNSANIN İÇİNDEN KENDİSİYLE KONUŞMASI.
• MUHAVERE:KONUŞMA. TİYATRO, ROMAN, HİKÂYE, FABL, RÖPORTAJ VE BENZERİ TÜRLERDE KAHRAMANLARIN KONUŞMALARI.
• PANDOMİM:SESSİZ HAREKET. SESSİZ HAREKETLER, JESTLER, YÜZ İFADELERİVE KOSTÜMLER YOLUYLA DUYGULARI, DÜŞÜNCELERİ, TUTKULARI ANLATMAYA YARAYAN TİYATRO ÇEŞİDİ.
• PERDE:TİYATRO ESERİNDE BİR PERDENİN AÇILMASINDAN, KAPANMASINA KADAR GEÇEN BÖLÜM.
• PİYES:TİYATRO ESERİ.

• REJİ:SAHNEYE KOYMA VE YÖNETME İŞİ.
• REJİSÖR:SİNEMA VE TİYATRODA, ESERİN SAHNELENİNCEYE VEYA SEYİRCİ ÖNÜNE ÇIKINCAYA KADAR GEÇİRDİĞİ HER ANI YÖNETEN KİMSE; YÖNETMEN.
• REPLİK:1. OYUNCUNUN SÖZÜ KARŞISINDAKİNE BIRAKIRKEN SÖYLEYECEĞİ SON SÖZ. 2. OYUNDA KARŞISINDAKİNİN SÖZÜNE KARŞILIK, KARŞILAMA SÖZÜ.
• REPERTUVAR:OPERA, OPERET VE TİYATRO TOPLULUKLARININ BİR OYUN MEVSİMİNDE GÖSTERECEKLERİ ESERLERİN LİSTESİ.
• ROL:OPERA, OPERET, TİYATRO VE BENZERİ SAHNE SANATLARINDA, OYUNCULARIN, ESER KİŞİLERİNİ SAHNEDE CANLANDIRMALARI.
• REVÜ:TİYATRODA, ESERDEN ÖNCE GÖSTERİLEN MÜZİKLİVE DANSLI OYUN.

• SAHNE:TİYATRO. TİYATRO SAHNESİ. TİYATRO ESERİNDE BİR PERDELİK BÖLÜMÜN, DEKOR BAKIMINDAN DEĞİŞİK OLAN KÜÇÜK KISIMLARI. BİR PERDELİK BÖLÜM İÇİNDE, KİŞİLERİN GİRİP ÇIKMASIYLA DEĞİŞEN TOPLULUK, MECLİS. YAPILARINA GÖRE TİYATRO SAHNELERİ ŞUNLARDIR: SABİT SAHNE, DÖNER SAHNE, ASANSÖRLÜ SAHNE

• SENARYO:TİYATRODA YAZILI METİN. SİNEMADA FİLMİN KONUSUNUN YAZILI ŞEKLİ.
• SUFLÖR:TİYATRODA, KULİSTE DURARAK OYUNCULARA SÖZLERİNİ FISILTIYLA SÖYLEYİP HATIRLATAN YARDIMCI.
• TEMAŞA:TİYATRO.
• TEMSİL:BİR TİYATRO ESERİNİN OYNANMASI.
• TİRAT:SAHNEDE KİŞİLERİN BİRBİRLERİNE KARŞI SÖYLEDİKLERİ UZUN SÖZLER.
• TRAJİK:KORKU, SIKINTI, HEYECAN VEREN VEYA KORKUNÇ, KÖTÜ, SONU ÖLÜMLE NETİCELENEN.
• TRAJİKOMİK:HEM ACI HEM GÜLÜNÇ OLAYLARIN ANLATILDIĞI TİYATRO. OLAYLAR GÜLÜNÇ AMA OLAY KAHRAMANLARI ACINACAK HÂLDE VERİLİR.
• TULUAT:METİN DIŞI, O AN AKLA GELDİĞİHAREKET ETMEK, SÖZ SÖYLEMEK, DOĞAÇLAMA
• VİRTÜÖZ:ÜSTÜN BİR TEKNİĞİ, YORUM GÜCÜ İLE USTALIK DÜZEYİNE ERİŞMİŞ OYUNCU.