Unutmuşum bugün her şeyi
Günlerden hangi gün bilmem
Sanırım cumartesi
Ağlamak için çok güzel bir gün belkide
İstasyonları gezmek için,
Sürüklenen bavullar bir yanda
Hüzünlü insanlar bir yanda
Gitmek için mi var,kalmak için mi bugün bilmiyorum
Ağzını bıçak açmıyor kimsenin
Yüzler hep yere bakıyor
Dolaşıyorum ben,
İstasyonları gezmek için bugün
Bir sürü insan gidiyor, acaba nereye
Soramam, korkarım
Bişey söylemezler zaten
Ama bir şeyler olmalıydı
Yağmur yağmalıydı mesala
Ağladığımız bilinmez di belki
Bu haziran sıcağın da daha çok bunalmaz dı
Bir kadın geçiyor o ara sürükleyerek bavulunu,arada arkasına bakıyor,kaldı işte öylece diyor
Yağmur yağmalı diyorum bu yüzden, gök ağlamalı bu kadının gidişine
Rüzgar tutmalı, bırakmamalı
Bu cumartesi heyecanlı değilim, sevinçli değil,
Tedirgin, telaşlı
İstasyonlar bu kadar acımasızken nasıl sevinçli olabilirim
Saate bakıyorum zaman geçmiyor,
Sanırım zaman durdu, işlemiyor artık
Son cigaramı yakıyorum,tek kibritimle
İşte sönmeyen bir cigara dudaklarımda
Bir kadınla bir çocuğun,simit ararken ki heyecanın dan istiyorum tanrım
Bulunca susam kokan o simidi, gözlerinin parlaması gibi, parlamasını istiyorum gözlerimin
Artık gideyim,
Ne varsa gittiğimiz yerde,
Kimse gelmiyor zaten,hep gidiyor
Bir çiçek toplayıcısı olsam giderim belkide her yere sevinçle
Ama insan öylesine gidiyor
Yarın pazar dönüşler yok
Bir daha dönüşler asla yok
Saate bakıyorum zaman geçmiyor
Günler çakılıp kalmış
Dönüşler nasıl olsun şimdi
Yağmur da yağmıyor,
Rüzgar da tutmuyor insanları

Şöyle yüksek bir yere çıkıp,haykırsam dinleyin beni,ey! insanlar diye

Kimse bakmaz bana,
Kuşlar bile kaçar,
Gülmezler,bende gülmem
Ve yollar çekip gider ayaklarınızın altından
Bir şarkı çalar mı bilmem,
Ama muhtemelen bir şiir yazılır,
Yazılır mutlaka, şairler ne için var,
Beyaz kağıdın üzerinde uzun bir yolculuğa çıkar gibi, birkaç dize yazılır
Hüznün okşayışını,o güzel kadınların yüzlerini,bu şiir anımsatır
Uzun boyunlarını,deniz gibi sonsuz gözlerini,bir buse kondurduğumuz yanaklarını,bu şiir anımsatır
Şair bu yüzden var
Serçelerin uçtuğu,o istasyon da,
Hüzünlü kadın kokuları uçuşuyor,
Ben istasyonları gezerim,
Ve gidişleri iyi bilirim
Gidişler bir gizdir aslinda, dönüşlerin olamadığı yer de
Ben istasyon gezicisiyim,
Gidişleri iyi bilirim.
Yeri değil şimdi böyle yakınmanın
Çakılıp kalsa da bunlar ufkum da
Yine söylerim,yine yine yine söylerim işte
Kim susturabilir bilir,
Dedim ve sustum
Hayat böyle susturdu beni
Bugün hiç bitmiyor tanrım, çakılıp kaldım ortasına
Meydanları boş,yalan söylüyorum,yalan söylüyorum
Meydanlar gerçekten boş
Bakma insanlara onlar yoklar,burada değiller
Uzakları var onların, kalplerini bağladıkları
O yüzden, meydanları boş
Şimdi inan bana
Meydanları boş bu dünyanın,herkesin kalbi uzaklarda
Şimdi bak ben kaldım
Benim ne kalbim,ne de uzağım var,
Kalbimi zamanlar önce gömmüştüm, uzağım yok benim
İşte bu yüzden istasyonları gezerim
Yağmur yağmalı diyorum kalbi olanların üzerine bu yüzden
Yağmıyor, anlamıyorum neden yağmıyor
Kelimeler öyle sessiz ki,
Karanfiller taşıyorum ağzımda
Konuşmam gerekirse,karanfil veriyorum onlara
Sevgimi haykırmaktır bu,
Bunca sessiz kelimenin arasında
Bir leke var dünya da, çözemiyorum
Bir leke var dünya da, çözemiyorum.

Yusuf ÇATAL / İstasyon Gezicisi