Adalet hakkında konuşmaya başlamadan önce ne anlama geldiğine bir göz atalım isterim. Kimi kaynaklara göre “hak ve hukuka uygunluk; hak ve hukuku gözetme ve yerine getirme, doğruluk.” veya “adil olma durumu.” diye geçer. Şimdi birde gerçekten öyle mi, o konuya gelelim. Adalet kitaplarda ,yasalarda, kanunlarda veya diğer hukuki alanlarda geçtiği gibi mi?

Günümüz dünyası hatta çok açılmadan yaşadığımız alanda Türkiye’de durum bu şekilde mi? Her açıdan adaletli ve toz pembe bir yaşantı mı hüküm sürüyor bu topraklarda? Bu sorulara cevaben herhangi bir haber sitesinden veya tarafsız bir yazardan alıntı yapabiliriz, en yakın ve çözümcül yol ise, halktan adaletimize güveniyorum deyip adalet yok diyenine kadar, her kesimde ;fakir, zengin ,genç ,yaşlı her yaşa bu soru sorulabilir.

Şimdi biraz geçmişe dönüp bakalım Hz Ömer’in halife olduğu döneme göz atmak isterim, çünkü o dönem Adalet denince akla Hz Ömer gelirmiş hatta adalet mülkün temelidir sözü, adaletiyle tanınan Hz Ömer’e nispet edilir. Bir kıssayla bu sözlerime açıklık getirmek istiyorum :
Hz. Ömer halife olduğu dönemde bir akşam çalışıyordu. O esnada bir misafiri geldi ve oturup sohbet etmeye başladı. Hz. Ömer ayağa kalktı ve yanmakta olan mumu söndürüp başka bir mumu yaktı. Misafiri şaşkın gözlerle Hz. Ömer’e bakıyordu. Hiçbir şey anlamamıştı. Dayanamayıp sordu: “O da mum, diğeri de mum. İkisi de aynı şekilde aydınlık veriyor. Niye birini söndürüp de ötekini yaktın?” Hz. Ömer’in cevabı şu oldu: “Söndürdüğüm mum, milletin parası ile alınmıştı. Özel işlerimi yaparken, arkadaşlarımla sohbet ederken onu kullanmaya hakkım yok. Bunun için o mumu söndürdüm ve kendi paramla aldığım mumu yaktım.”

Günümüzde böyle bir olaya şahit olmak mümkün müdür sizce ? Buna Orhan Öksüz’ün “Mum” şiirinde cevap bulabiliriz diye düşünüyorum.

Nerede mum?
Işığını bile çaldılar.
Adaleti, Ömer’i anlatıp,
Duvardaki gölgemize daldılar.

Görüldüğü üzere günümüzdeki adaletin özetini yazmış dizelerinde ,acı gerçekleri bir kez daha gün yüzüne vurmuş.

Edanur ÇAKIRKAYA