İnsanın içindekini keşfetmesi, kendini tanımak o kadar muhteşem bir şeydir ki ama bunu yaşamak için kendinize izin vermelisiniz. Bu o kadar kolay olmasa da zorluğun ötesindeki bene geçtiğinizde, omuzlarınızdaki yükün nasıl hafiflediğini göreceksiniz.

Hikaye gibi geliyor

Hikaye gibi geliyor değil mi her yerde olumlu düşün, mutluluğun bilmem kaç adımı, mutluluğun şifresi, başarıya giden yol,… bitmek bilmeyen bir yoldayız gibi. Kişisel gelişim eğitimlerine karşı değilim de, gerçeği çok yansıtmıyorlar neden mi? Herkesin yoğurt yiyişi farklı değil mi, bu durumda nasıl olur da hepimizden aynı şeyleri yaparak mutlu olabiliriz.

Bugüne kadar gittiğim her eğitimden bir şeyler aldım, bana kattıklarını inkar etmiyorum. Ancak gördüm ki anlık mutlulukların ötesine geçiremiyor bir çok kişisel gelişimci. Bunun en büyük nedeni bana göre Türkiye’de İngilizce nasıl öğretiliyor, yıllarca dersler alıyoruz ama çoğumuz konuşamıyoruz, tam da bu şekilde bize bilgiler yükleniyor ama bu bilgileri hayatımıza nasıl uyarlayacağımıza gelince elde bir şey kalmıyor. Kendini tanımadan sana hayatın yolunu çizdiriyorlar. Hem de bize uyup uymadığını bilmeden.

Kendini tanımak istiyorsan

Kendini tanımak istiyorsan, ben kimim diyorsan, dikkat edeceğin en önemli nokta çevrende senin karnını ağrıtan birilerinin olması. Ne demek istiyorsun dediğinizi duyar gibiyim. Şöyle anlatayım. Okuduğun bir yazı, aldığın bir eğitim, bir arkadaşınla sohbetini düşün.

Her şey hep yolunda gidiyor ve aaa ben muhteşemim hislerin mi yoğunlukta yoksa duydukların, okudukların seni rahatsız mı ediyor? Rahatsızlık hissediyorsan ben buna karnın ağrıması diyorum. Bir tutam acı, bir tutam öfke, bir tutam sorgulama başladığında karnın ağrıtılıyor demektir. Çünkü egona ters gelen şeyler duyuyorsundur ve ilk önce insan duyduklarını inkar eder, ama beyin durmaz olayı sorgulamaya başlar. Sorgulama başladığında kendimizi tanımaya başlarız. Demiştim kolay değil kendini bulmak, uzun bir yolculuk ister.

Kendini bulmak için etrafına bak, ailenle, arkadaşlarınla, sevdiklerinle,varlıkla, yoklukla, parayla, parasızlıkla, bağımlılıklarınla olan ilişkilerini gözden geçir. Sonrasında cevaplar kendiliğinden gelmeye başlayacaktır.

Hayatta bizi bekleyen ödüller var. Başkalarının ödüllerine kafa yormayı bırakmak lazım. Onların sahip olduğu ödülleri umut etmek yerine, kendi ödülümüze odaklansak hiç fena olmaz. Başkalarının ödülleri onlar için öyle değil mi? Biz kendimize ait olanları bulmak için çaba göstermeliyiz.

Başkalarını körü körüne takip etmeyi bıraktığımız gün, ödüller gelmeye başlayacak. İnandığımız şey, istediğimiz şey her ne ise, seçtiğimiz kişi her kim ise, bütün bunlar bizim kendimizi tanımak için bize gelen aracılardır. Kendini keşfetme yolculuğunda bizim yol arkadaşlarımızdır. Karşımıza çıkan her bir öğretici bize ayna olmalıdır ve görevi bitince ona teşekkür edip, yolumuza devam etmeliyiz.

Canını sıkan bir arkadaşın var ve kendi kendini yiyip duruyorsun, yeme kendini acaba ben bu olayı neden yaşıyorum diye düşün. Eminim ki orada öğrenmen gereken bir ders vardır. Bu gibi olaylar senin kendini tanıman için muhteşem fırsatlar.

Sihirli değnek

Elinde sihirli değnek olsa ne yapardın, işte onu yap, kendini bulmak için arada canının acımasında sorun yok. Yeter ki o sihirli değneğin senin içinde olduğunu keşfet. Olaylar ya da kişiler hayatındaysa bunların senin etrafında olmasının bir tesadüf olmadığını bil. Hepsi sana bir şeyler öğretmek ve senin kendini bulman için oradalar.

Ne yaparsak yapalım, hangi eğitime gidersek gidelim, hangi kitapları okursak okuyalım kendimize giden yol kolay olmayacak.

Ahu ZABUN