Zamandır İlacı Belki de…

Zamandır ilacı belki de… Belkisi fazla ta kendisi! Çok klişe bir söz olsa da zaman her şeyin ilacıdır demekten başka çare kalmıyor bazen! Yükselen duygular, içsel ses ve gerçekler hiçbir zaman dengeli ilerlemiyor. Birinden biri mutlaka ağır basmaya başlıyor. Zaten sırrı da bu değil mi yaşamanın? Her şeyin denge olduğunu savunuyoruz. Nitekim bazen dengeler şaşabiliyor. Dengelerin bozulması çoğu zaman yeni kapılar açıyor. Bu kapıların nasıl ve ne şekilde açılacağını bilmemektir acı… Acının tam anlamıyla kelime anlamı budur işte! Hangi yolda hangi kapının açılacağını bilememek ve görememek acıyı meydana getirir. Aslında kapılardan emin olsak tadı mı kalır şu hayatın? Cümleleri kurarken zaman akıyor. Üstelik paragrafı bitirene kadar bile nelerle karşılaşacağımı bilmeden…

Anlam Yükleme Sorunsalı

Bazen yükselişe geçen duygulardan söz ettik! Bu yükseliş her zaman öyle narin olmuyor. Çetin bir yolda yürüyen yalnız ve korunmasız bir ceylan gibi de bırakabilir insanı… Bu çetin ve karanlık yolun sonuna vardığın zaman kapıyı göreceksin! Kanatacak! Acıtacak belki de acısı hiç dinmeyecek ama elbet geçecek. Sözüm ona yoldur, yolcunun yardımcısı. Anlamların peşinde koştuğun o çetin yolun da bir zamanı var! Gelecekler, gidecekler ve belki de ‘’HİÇ GELMEMİŞ GİBİ HİSSETTİRECEKLER’’… Sonsuz bir anlam aradığın denizde tam anlamı bulmuşken anlamın sana savaş açması gibi bir paradoks bu! Zamandır ilacı belki de…Kim bilir, zaman belki de… O bildiğin ve içselleştirdiğin anlamın bir anda sana yabancılaşmasını yaşadın mı hiç? İçinde dağ gibi büyüyen ve buldum sandığın anlamın sana savaş açtığı oldu mu hiç? İşte, öyle savunmasız bırakan bir yük bu!

Birlikte savaştığın kişi bir anda karşında duran bir savaşçıya dönüştü mü ya da? Anlam ve bütünlük uğruna birlikte yol yürüdüğün o şey her şeyi tepetaklak edip seni o yolda yalnız bıraktı mı? İşte bütün melese YARIM BIRAKMAKTA… Uğruna savaştığım o şey savaşım haline gelince zamandır ilacı belki de demenin aslında klişe olmadığını anladım!

Sonuç; kimle nasıl bir yol yürüdüğünü ön görmeden asla sırtını yaslama. Gün gelir uğruna savaştığın şey bir anda karşında duran bir savaşçıya dönüşebilir!