Hasreti sessizce yaşamak adına çaldığımdır borazan

Düşler iklimindeyim bir seyyah gezen anlayan

Aldanmam artık aldatanlara bir ömür boyu

İçime gömdüğüm hasret sessizce kal derinde

Anlayan siz olun düşlerde gezmek bana yeter

Kavisli olsa da yollarım bana kavislidir

Bazen gül diktiğim bazen gözyaşı döktüğüm

Bazen sırtımda bir taş bazen bir sepet gül

Gülün kokusu size gelsin batan dikeni bana yeter

Altı üstü üç beş adım yol bunca sıkıntıya gerek yok

Çiğnemem dahi yolda kuru yaprakları acırım

Tebessümleri gözyaşlarımla döker yeşertirim dalında

Yeşillik sizin olsun kuruyan düşen yaprak bana yeter

Firar etmem sevmekten varmaktan yoldayım

Haneler gece karanlıktır yakarım gönlümdeki mumu geceye

Boyutsuz değildir karanlık izafidir sabaha gebedir

Sabah sizin olsun karanlık bana yeter

Boynuma yük olmaz ki sevmek taşırım

Sözcükler hecelerle dostum yanımda ayırmam

Bazen bakmakla anlaşılmaz beklemek gerek

Anlamak sizin olsun beklemek bana yeter

Mehmet Aluç