Hasreti sessizce yaşamak adına çaldığımdır borazan
Düşler iklimindeyim bir seyyah gezen anlayan
Aldanmam artık aldatanlara bir ömür boyu
İçime gömdüğüm hasret sessizce kal derinde
Anlayan siz olun düşlerde gezmek bana yeter
Kavisli olsa da yollarım bana kavislidir
Bazen gül diktiğim bazen gözyaşı döktüğüm
Bazen sırtımda bir taş bazen bir sepet gül
Gülün kokusu size gelsin batan dikeni bana yeter
Altı üstü üç beş adım yol bunca sıkıntıya gerek yok
Çiğnemem dahi yolda kuru yaprakları acırım
Tebessümleri gözyaşlarımla döker yeşertirim dalında
Yeşillik sizin olsun kuruyan düşen yaprak bana yeter
Firar etmem sevmekten varmaktan yoldayım
Haneler gece karanlıktır yakarım gönlümdeki mumu geceye
Boyutsuz değildir karanlık izafidir sabaha gebedir
Sabah sizin olsun karanlık bana yeter
Boynuma yük olmaz ki sevmek taşırım
Sözcükler hecelerle dostum yanımda ayırmam
Bazen bakmakla anlaşılmaz beklemek gerek
Anlamak sizin olsun beklemek bana yeter
Mehmet Aluç
