Bu hafta ışığı bol olsun, Hak dostu canım Samiha Ayverdi ‘nin dilinden çocuklarımızla ilgili birkaç kuple paylaşmak istiyorum. Malum son günlerde çocuklar üzerinden oynanan kirli oyunlar fazlasıyla elimize yüzümüze bulaştı. Hepimiz sorumluyuz bu olan bitenlerden. Ben neden sorumluyum ki demeyin nolur, ötekileştirdiğimiz, acısını, çırpınışlarını görmezden geldiğimiz her çocukla, bu gözümüzün önüne serilen sahneleri biz var ettik..

Kendi evlatlarımızla bile aramıza uçurumlar girdi bizim, ”Bu çocuk neden beni dinlemiyor?” dedik durduk belki. Çünkü çocuklarımızdan; anlayıştan nasibini alamamış korku, baskıyla bezenmiş kendi kurak yollarımızdan yürümelerini istedik çoğu zaman. Söz geçiremeyince ‘Bu çocuk asi oldu.’ yaftasını yapıştırıverdik çocuğun can evine.. Çoğu çocuğumuz birey olduğunun, kendine ait bir fikrinin olması gerektiğinin bile farkında değil! Çocuğa sorulan sorulara bile yanıtlar yetiştirmeye çalışırken bulduk kendimizi. ”Teyzesi, oğlum şunu sever, amcası, kızım onu yapmaktan hiç hoşlanmaz.” diye diye sindirdik çocuklarımızı. Dinleme özürlülüğümüze hiç dokunmuyorum bile… Ve bugün ruhu esir alınmış çocuklarımız var bizim, az değil. Biz var ettik, hepimiz suçluyuz. Ve suçlu olduğumuz kadar sorumluyuz.

Canım Sâmiha Ayverdi bizlere emanet edilen çocuklarımızla ilgili, önümüze yol haritasını o kadar güzel açmış ki, bu haritayı takip edip yolumuzu bulabilmemiz niyetiyle, buyrun efendim:

Çocuklarınıza Mahremiyet Eğitimi yazımız ilginizi çekebilir.

Samiha Ayverdi ‘den Tavsiyeler

• ”- Evlât, ne bir müstemlekedir ne de bir çiftlik. Ancak Allah’ın emânetidir ve ana babanın vazîfesi de bu emaneti en iyi şekilde yetiştirmektir.

• Çocuklarınızı kontrol edin, fakat bunu onlara, mümkün olduğu kadar hissettirmeden ve ezmeden yapın.

• Çocukların isteklerine ne her zaman ‘’evet’’,ne her zaman ‘’hayır’’ deyin. Mâkûl olanları yapmak vazîfemiz olduğu gibi; tehlikeli, zararlı ve aşırı istekleri olunca reddetmek de vazîfemizdir.

• Onlara, körpe çağlarında, gene misâller ve hikâyeler yâhut da yaşanmış hayat mâceraları yolu ile haramı, helâli, günahı, sevabı, maddî mânevî mânâda cömert, fedâkâr, vefâkâr, ferâgatli olmayı, vatan ve îman aşkını öğretin.

• Eğer çocuk, başkalarını mes’ud etmenin en az kendi saadeti kadar güzel olduğunu, âilesinin içinde görerek öğrenirse, iç formasyonunun teşekkülüne bundan güzel yardımcı olamaz.

• Dil ne kadar güzel sözler söylerse söylesin, fiil ve hareketlerin tesiri ile asla yarışamaz.

• Kız olsun erkek olsun evlâtlarınıza evlerinizi sevdiriniz. Onları, kendi evlerinde meşgûl edip eğlendirmek yoluna gidin. Bu, bir ciddî fedâkârlığa mâl olsa dahi, yapmak, hem ana-babalık hem de vatan ve îman borcudur.

• Çocuk kumbara gibidir. İçine taş toprak doldurursan açtığın zaman elin yüzün çamurlanır. Hâlbuki millî-mânevî nakit biriktirirsen, bunların fâizi her sahada âileyi de vatanı da zengin eder.

• Çocuk için en müessir nasihat, ananın babanın âileye ve çevresine karşı tutumudur. Çocuklarımızı hoyrat, yalancı, ahlâksız ve haramzâde yapan biz analar ve babalarız.

• Ananın babanın evlâtlarına bırakacakları tükenmez mîras; maddî varlıklardan çok, pek çok değerli olan, âileyi, cemiyeti ve memleketi hayra ve selâmete götüren prensiplerdir ki; çalınması, kaybolması, yanması yıkılması, tükenip iflâs eylemesi olmayan tek ve gerçek varlık, işte budur.”

Melda ÇÜÇEN