Kütüphane memuru bir babanın oğlu olarak çocukluğum kitapların arasında geçti, kitaplar ile ayrı bir bağım oldu hep. Meraklı bir çocuktum; ansiklopedileri saatlerce sıkılmadan okur, öğrendiklerim karşısında dünyaya hayran kalırdım. Okuduğum çocuk öyküleri ile farklı
hayatları yaşama şansım, tanımadığım insanları tanıma fırsatım olurdu. Romanları okumaya başladığımda yetişkinlerin o karmaşık dünyasına tanık oldum, yaşananlara,  dönen akıl oyunlarına kimi zaman şaşırdım, heyecanlandım, kimi zamansa tedirgin oldum.. Okudukça benim de aklıma farklı fikirler gelmeye, kafamda hikâyeler oluşmaya başlamıştı. Kendimi,
duygularımı, yaratıcılığımı en iyi ifade edebileceğim alanlardan birinin yazmak olacağını anlıyordum. Çoğu genç gibi şiir ve şarkı sözü ile başladım yazmaya. Fakat çekindiğim için bunları kimseyle paylaşamadım. Bir kaç öykü yazdım ama yeterli görmeyip rafa kaldırdım.

Yazmak ve yazdıklarımı paylaşma isteğim ise artarak devam ediyor, beni yeni öyküler, şiirler yazmaya itiyordu. İçimdeki kıvılcımı ateşleyen ve beni cesaretlendiren  okuduğum ve çok beğendiğim  bir kitabın yazarı ile tanışmak oldu. Bu etkileyici roman için yaklaşık üç yıl uğraştığını söyledi. Bir kitap yazabilmek için sabır ve zaman gerektiğini nihayet kabul
etmiştim. Ve bu sefer iyi bir kurgu hikâye yazmaya karar vermiştim. Kurguladığım bu hikâyeyi hiç acele etmeden iki yılda yazıp tamamlayabildim. Tam bitti dediğimde hâlâ eksik yanları olduğunu gördüm ve iyileştirme, geliştirme yaparak bir sekiz ay daha harcadım. Nihayet
özenle yazdığım eserim başkalarıyla paylaşmaya  hazırdı.

O’nun Bebeği

Dokuz yıl önce hayalini kurduğum kitabım, “O’nun Bebeği” oluşmuştu. Şimdi hevesle ve heyecanla kitabımı nasıl bastırabileceğimi araştırmaya koyulma zamanıydı. Görüştüğüm yazarların “Asıl zor olan bir kitabı yazmak değil  bastırabilmek” derken neyi kastettiklerini harfiyen anladım. Kitabım tamamlandığında yaşadığım şehir olan Denizli’de ilk kez kitap fuarı düzenlendi. Bu benim için bir işaretti. Bıkmadan neredeyse her gün iş çıkışı fuara gidip yayın evleri ile görüştüm. Yayın takvimlerinin dolu olması sebebiyle değerlendiremeyecek olanlar, tanınmış kişi olmamam, ilk
defa kitabı çıkacak biri olduğum için riskli görüp ilgilenmek istemeyenler…  ve bunun gibi bir çok olumsuz yanıt motivasyonumu düşürse de inancımdan hiçbir şey eksiltemedi.

Üzerinde üç yıl uğraştığım kitabım için anlayışlı ve güvenilir bir yayın evi bulmam neredeyse bir yılımı alsa da nihayet beklentilerimi karşılayan,  güvenilir, yazarın yanında olan  bir yayın evi ile yollarımız kesişti. Hayatta  olması gereken şeylerin kendiliğinden ve zamanı geldiğinde olup bittiğini bir kez daha anladım. Yayın eviyle anlaşıp sözleşmeyi imzaladığımızda kitabı yazıp tamamlayacağım zamanın gelmesi gibi basım ve dağıtım zamanı da gelmişti. Çocukluğumda okuduğum eserlerin birileri tarafından yazıldığını öğrendiğimde “Bir gün ben de bir şeyler anlatmak, paylaşmak istiyorum” dediğim günkü hayalimin gerçek oluşunu izleyebildiğime şükrediyorum. Benim yazarlık hikâyemi ve kitabımı okuduysan sen de inandığın şeylerin peşinden git. Kendine inan. Kendin için bir şey yapmak istiyorsan bunu önce sen başlatmalı, fitili ateşleyen ilk sen olmalısın. Durma, harekete geç! 

SAMET KOCA