Avuçlarımda tutabilmek için seni
Çokça düştüm yüz üstü yere
Takılmamak için kaderin ağlarına
Çok zaman tutundum saçlarına
Öpmek için dudaklarını,
Kanlar içinde, kaldırdım yüzümü yavaşça yerden
Ve bak yüzüme,
Zira avuçlarımdasın, dokunuyorum bedenine
Şeffaf bir okşayışla dokun ve bak yüzüme
Ve şimdi kucakla kanlar içinde ki yalnızlığımı
Bu yalnızlığın ve karanlığın çalan köslerini durdur ellerinle
Kuşlar mavi bir bakışla muştuladı seni bugün
Şimdiler de gem vurulmuş hayallerime
Ve çarmıha gerilmiş umutlarımın cansız bedenini topluyorum, bir dağın yamacında
Zira yanımdasın.

Yusuf ÇATAL